Kino MUZA

Adres: Św. Marcin 30
Poznań

Kino Muza działa od 1908 roku – zostało otwarte pod nazwą”Theater Apollo”. W 1910 roku przybrało nazwę “Colosseum”, w 1934 “Europa”, 1935 “Świt”, w 1940 “Zentral Lichtspiele”, w 1945 “Wolność” i od lat 50-tych “Muza”. Motto kina brzmi: WIEMY, CO GRAMY.

Parkour to pochodząca z Francji nowa forma aktywności fizycznej, polegająca na sztuce szybkiego przemieszczania się. Jej twórca – David Belle potraktował własne ciało jako najprostszy i najszybszy sposób na pokonywanie przeszkód w przestrzeni miejskiej. Wywodzący się z parkouu free running wprowadza dodatkowo efektowne elementy akrobatyczne: salta oraz skoki, aby za ich pomocą zmienić przestrzeń miasta w efektowny akrobatyczny tor przeszkód.  

Pokonaj przestrzeń jest próbą zdiagnozowania i zobrazowania tych zjawisk. Nakręcony przez duńskiego reżysera film przedstawia nowe możliwości wykorzystania ludzkiego ciała w relacjach z przestrzenią  miasta. Bohaterami są tu ludzie z różnych stron świata: z Danii, Chin, Japonii i USA. Łączy ich jedno: wszyscy redefiniują znaczenie urbanistyki, traktując miasto jako miejsce spontanicznej młodzieńczej zabawy, ruchu i kreatywności. Jeden z bohaterów zauważa: „przestajesz się bawić nie dlatego, że stajesz się dorosły, ale stajesz się dorosły właśnie dlatego, że przestajesz się bawić.” Free runnerzy przeskakują więc z dachu na dach, place budowy postrzegają jak tory przeszkód, a blokowiska - jak labirynty. Są dorośli, ale mimo to zachowują się jak niekrępowane niczym dzieci. Wchodząc w ciągłe interakcje z architekturą free runnerzy podsuwają architektom nowe sposoby wykorzystania budynków. Stają się również inspiracją dla urzędników. Doceniając ich rolę w wyzwalaniu nieoczywistego potencjału przestrzeni miejskiej duńskie władze stworzyły dla nich nawet specjalny park do ćwiczeń.

Free running redefiniuje również możliwości ciała człowieka. Oglądając Pokonaj przestrzeń można odnieść wrażenie obcowania z wirtualną rzeczywistością komputerowych gier, w których bohaterowie z łatwością pokonują grawitację, latając ponad chodnikami, wspinając się po gładkich pionowych ścianach, czy skacząc z wysokości drugiego piętra. Ujęciom towarzyszy zresztą chill-outowa muzyka, która nie tylko nadaje filmowi rytm, lecz jednocześnie jeszcze bardziej go odrealnia. Równocześnie mamy szansę posłuchania wypowiedzi urbanistów, architektów, filozofów i polityków, dla których parkour i free running to nowe wyzwanie dla współczesnej urbanistyki.