Multikino 51

Adres: Królowej Jadwigi 51
Poznań

Miłość i seks w Teheranie? Do tego między kobietami? Taki film nie mógłby powstać w Iranie – i nie powstał. Maryam Keshavarz nakręciła go w Libanie, z aktorami, którzy wyjechali z kraju, lub urodzili się już poza nim.

 Wyróżniony nagrodą publiczności w Sundance film jest debiutem Keshavarz, której rodzina w latach 60. przeprowadziła się do Stanów – z powodów ekonomicznych, a nie politycznych, więc reżyserka miała dwa paszporty i wielokrotnie podróżowała pomiędzy Ameryką i Iranem. „Circumstance” jest filmem, który zrodził się właśnie z tego bycia „pomiędzy”: opowiada o codziennym życiu Irańczyków, ale zarazem przyjmuje zewnętrzną, zachodnią perspektywę. Keshavarz pokazuje mało znaną twarz swojego rodzinnego kraju: wykształcone, liberalne elity i młodzieżowe „podziemne”, „zakazane” życie Teheranu, które niczym nie odbiega od życia młodych ludzi w Paryżu czy Nowym Jorku. Pulsujący muzyką, intensywny w obrazach, szalenie zmysłowy film opowiada o dwóch szesnastolatkach (zagranych przez Nikohl Boosheri i Sarah Kazemy), które poza przyjaźnią łączy także namiętność. Dziewczyny marzą, że pewnego dnie wyjadą razem do Dubaju, gdzie naprawdę będą wolne. Póki co wieczorami ściągają chusty, zakładają modne sukienki, robią makijaż i bawią się na nielegalnych imprezach, spotykają z przyjaciółmi, biorą udział w dubbingu „Obywatela Milka”, którego jeden ze znajomych przełożył na farsi. Ich życie zmieni jeden dzień, dzień, który ujawni tytułowe “okoliczności”, pozwalające państwu brutalnie ingerować w życie obywateli. Jedyną ochroną są władza i pieniądze, i to one ostatecznie zadecydują o losach przyjaciółek.

„Circumstance” opowiada o podwójnym życiu, o konformizmie i hipokryzji, niezbędnych do przetrwania w tych „okolicznościach”. Jest także przewrotnym filmem o pokoleniach, w którym rodzice okazują się bardziej liberalni, niż dzieci, a religijny fundamentalizm nie jest domeną wyłącznie niewykształconej, biednej części społeczeństwa . Bezpośrednią inspiracją była dla Keshavarz jej własna, rodzinna historia. Jak opowiadała w jednym z wywiadów:

“My uncle went to MIT then went back to work in Iran. He couldn’t come back to the U.S., since he returned during the Revolution and got drafted into the war. So my question was, how would someone like him, who’s so open-minded, survive in today’s Iran? How could he raise his kids there, when he fosters free thought?”

Ważniejsze nagrody i festiwale:
Sundance Film Festival 2011, Nagroda Publiczności

Małgorzata Sadowska