Naukowcy zastanawiali się, jak wyglądała przeszłość nauk o kulturze fizycznej oraz jak postępować, żeby ludzie żyli dłużej i w dobrym zdrowiu! Dyskusja miała miejsce w ramach obchodów 100-lecia kształcenia na studiach wychowania fizycznego w Poznaniu.
Sto lat to czasem czas życia pojedynczego człowieka. W Polsce żyje w tej chwili prawie 6 tys. osób urodzonych w roku 1919 lub krótko przed. Czy to dużo więc czy mało? – pytał na wstępie antropolog – prof. Dariusz Wieliński, rektor poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego.
Wystąpienia dotyczyły szczegółowych zagadnień w ramach nauk o kulturze fizycznej. Naukowcy zaprezentowali m.in. podejście do wyodrębnienia się z nauk o kulturze fizycznej samodzielnej nauki o turystyce, zależności między naukami biologicznymi, społecznymi a humanistycznymi w badaniach nad kulturą fizyczną. Przypominali, że przeprowadzanie badań przy współpracy badaczy z różnych dyscyplin ma m.in. dostarczyć ważnych danych, które mogą przynosić realne korzyści i umożliwiać pozytywne zmiany w środowiskach, w których były one przeprowadzane. np. wpływać na kształcenie trenerów.
Mowa była również o wychowaniu fizycznym dzieci i młodzieży oraz ogromnej roli uczelni zajmujących się wychowaniem fizycznym w zapobieganiu braku aktywności u dzieci i ich otyłości. Ważne były także zagadnienia związane z zapewnieniem dostępu do aktywności fizycznej osobom starszym, bo taka aktywność przekłada się na ich dłuższe życie w dobrej formie.
Dodaj komentarz