KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 13 GRUDNIA

Słońce w znaku Strzelca

Saint Lucia – Dzień Świętej Łucji
Polska – Dzień Pamięci Ofiar Stanu Wojennego; obchodzony od 2003 r.
Malta – Święto Republiki

Urodzeni 13 grudnia mają niezwykle stabilne poglądy; opinii innych nie traktują poważnie. Potrafią doskonale panować nad swoimi emocjami. Lubią przewodzić i przejawiają w tym kierunku duże predyspozycje. W dążeniu do celu bywają uparci i zawzięci. W stosunku do otoczenia wykazują za mało życzliwości i uczuć.

Patronką dnia jest św. Łucja, dziewica i męczennica. Jej imię zapisane jest w kanonie rzymskim Mszy św. Z prośbą o pomoc zwracają się do niej chorzy na oczy.

Św Łucja urodziła się w Syrakuzach na Sycylii. Rodzice chcieli, by wyszła za mąż za bogatego szlachcica. Do ślubu jednak nie doszło; Łucja udała się bowiem na grób św. Agaty. Ta – jak głosi legenda – ukazała się dziewczynie podczas modlitwy i przepowiedziała Łucji męczeńską śmierć. Łucja zrezygnowała z zamążpójścia i ślubowała sobie dozgonną czystość. Niedoszły mąż, chcąc się zemścić na niej doniósł, że Łucja jest chrześcijanką. Prześladowcy próbowali siłą zaciągnąć młodą dziewczynę do domu publicznego, by złamać jej śluby. Dziewczyna tak się opierała, że się to nie udało. Ostatecznie zdecydowano, by Łucję ściąć mieczem. Podobno oprawcom tak spodobały się oczy dziewczyny, że ta kazała je sobie wydłubać. Gdy umierała najprawdopodobniej około 340 roku miała 23 lata. W Wielu krajach św. Łucja jest patronką osób chorych na oczy.

Cytaty na dziś:

•Trochę niewierzący znaczy trochę wierzący. Zbyszko Bednorz
• Kto by chciał słuchać orkiestry złożonej z samych pierwszych skrzypków. Władysław Piekarski

KALENDARIUM POZNAŃSKIE

1519 Uprawomocnienie statutu cechowego bractwa cyrulików poznańskich.

1806 Polak przejdzie wszędzie – w oryginale Un Polonais passe part out – okrzyk, który 13 grudnia 1806 roku wyrwał się z piersi osiemnastoletniego Dezyderego Chłapowskiego, członka honorowej eskorty Napoleona Bonaparte, gdy cesarzowi i jego francuskim oficerom nie udało się sforsować błotnistego rowu podczas konnego rekonesansu po Wielkopolsce.

Za słowami poszły czyny: Chłapowski świetnie wyszkolony jeździec i kawalerzysta „dopadł rowu, a cesarz jego śladem przejechał”.

Skok młodziutkiego szwoleżera był początkiem jego błyskotliwej kariery u boku Napoleona: po dwóch tygodniach został porucznikiem, a po zakończeniu kampanii pruskiej, w której Chłapowski walczył pod generałem Dąbrowskim, Bonaparte zażądał, żeby mu sprowadzono do Paryża tego młodego Polaka „qui passe part out” i mianował go osobistym oficerem ordynansowym.

[Źródło: M. Janiuszkiewicz, M. Pleskaczyński, Księga Rozmaitości Wielkopolskich, Poznań 2006]

Napoleon ranny pod Ratyzboną, obraz C. Gautherola. Chłapowski w mundurze szwoleżera widoczny po prawej

1868 W Podzamczu, ob. Wieruszów urodził się Arthur Rhode, pastor ewangelicki, niemiecki historyk kościoła ewangelicko-augsburskiego, działacz społeczny, poznański szachista. Ojciec historyka niemieckiego, znawcy dziejów Polski, Gottholda Rhode.

Pastor Rhode został także jednym z bohaterów powieści Piotra Bojarskiego pt. Arcymistrz. Poznań, Łazarz, sobota  15 grudnia 1928, ósma z minutami. W masywnym ceglanym domu Arthura Rhodego przy ul. Spokojnej [dziś Limanowskiego] widywano popołudniami całe tabuny szachistów Liczący sobie już 60 lat, powszechnie w Poznaniu poważany superintendent Kościoła ewangelickiego bez trudni godził obowiązki duszpasterskie i wykładowcze z czynnym uprawianiem szachowej gry.

W młodości doskonale opanował język polski. Współpracował z czasopismem „Posener Heimatgrüße”, w którym publikował artykuły poświęcone historii protestantyzmu w południowej Wielkopolsce. W 1916 został wybrany superintendentem (zwierzchnikiem) diecezji ostrzeszowskiej Kościoła Ewangelicko-Unijnego w Poznańskiem.

Po I wojnie światowej był przejściowo internowany ze względu na swoją współpracę z Ostmarkverein (Towarzystwo dla Wspierania Niemczyzny na Wschodzie). Po uwolnieniu pozostał w Polsce. W 1920 roku został obrany pastorem parafii pw. Chrystusa w Poznaniu oraz superintendentem diecezji poznańskiej Kościoła Ewangelicko-Unijnego. W 1921 roku obrał docenturę w Ewangelickim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Wykładał język hebrajski, dzieje starotestamentowe oraz historię kościoła ewangelickiego w Wielkopolsce.

W tamtym okresie trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Poznańskiego Klubu Szachowego. W latach 1929-1933 zasiadał w Radzie Miasta Poznania jako reprezentant mniejszości niemieckiej. W 1931 roku otrzymał doktorat honoris causa ewangelickiego fakultetu teologicznego Uniwersytetu Eberharda-Karola w Tybindze.

Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939, jako czołowy przedstawiciel mniejszości niemieckiej został internowany przez władze polskie. Jego synowie walczyli w tym czasie na frontach, jeden w armii niemieckiej, drugi w polskiej. Wojnę spędza w większości w Poznaniu, gdzie w 1942 przechodzi na emeryturę i poświęca się pracy pisarskiej oraz studiowaniu archiwów.

W 1945 roku ucieka z Poznania na teren Niemiec. Po wojnie kontynuował badania nad historią protestantyzmu. W 1958 wydano książkę Gestalten und Wege der Kirche im Osten (Oblicza i drogi Kościoła na Wschodzie). Autorami artykułów w niej zawartych byli przyjaciele, współpracownicy i uczniowie Arthura Rhode, którzy (z okazji 90 rocznicy jego urodzin) zadedykowali publikację pastorowi. Zmarł 23 czerwca 1967 w Woltorf w Dolnej Saksonii. [źródło: wikipedia]

1870 Bolesław Potocki z Będlewa oferuje na rzecz powstającej spółki swój ogród (dziś przy ulicy Libelta). Następuje zatwierdzenie statutu spółki zajmującej się organizacją funduszy na budowę gmachu Teatru Polskiego w Poznaniu.

1891 Urodził się Jan Jachowski  poznański księgarz i wydawca, kierownik, a następnie właściciel Księgarni Uniwersyteckiej.

Karierę księgarza rozpoczął w roku 1907 od praktyki w księgarni Stefana Rowińskiego w Ostrowie Wielkopolskim. W roku 1918 rozpoczął pracę w późniejszej Księgarni Uniwersyteckiej w Poznaniu. Po kilku latach pracy został jej kierownikiem, a następnie, po wykupieniu udziałów firmy, właścicielem. W roku 1929 zmienił jej nazwę z Księgarnia Uniwersytecka, Sp. z o.o. w Poznaniu na Jan Jachowski Księgarnia Uniwersytecka. Firma Jachowskiego prowadziła również działalność wydawniczą i w roku 1939 oceniana była jako jedna z 3 największych księgarni poznańskich.

W roku 1936 został odznaczony Srebrnym Wawrzynem Akademickim „za wybitną działalność wydawniczą w dziedzinie literatury pięknej i zasługi na polu księgarskim”.

Po zajęciu Poznania przez Niemców we wrześniu 1939 usunął swój szyld Księgarnia Uniwersytecka, co prawdopodobnie sprawiło, że jego firma była najdłużej działającą polską księgarnią w Poznaniu pod okupacją niemiecką. Wiosną 1940 została ona zamknięta, a całe zasoby – z wyjątkiem pojedynczych egzemplarzy przekazanych do biblioteki uniwersyteckiej – oddano na przemiał do fabryki papieru w Czerwonaku.

W latach 1939 i 1946-1947 wydawał czasopismo „Przegląd Wielkopolski”, które po reaktywacji w roku 1987 kontynuuje profil wydawniczy wprowadzony przez Jachowskiego.

[Źródło: Jan Jachowski: Wspomnienia poznańskiego księgarza i wydawcy. Poznań: Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania, 1959, wikipedia]

1901 W Kościanie urodził się Feliks „Papa” Stamm, pięściarz, sędzia i trener bokserski, podoficer Wojska Polskiego II RP.

W latach 20. i 30. XX wieku był podoficerem zawodowym Wojska Polskiego. W 1924 ukończył Podoficerski Kurs Sportowy w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportów w Poznaniu, po czym został zatrzymany w szkole jako instruktor walki wręcz, gier i narciarstwa oraz trener bosku. W latach 1923–1926 był zawodnikiem klubu Pentatlon Poznań, funkcjonującego przy CWSGiS. Stoczył 13 oficjalnych walk (11 zwycięstw, 1 remis, 1 porażka) oraz około 30 walk pokazowych.

Prócz pracy w CWSzGiS nauczał pięściarstwa w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego, w klubach Warta Poznań (od 1926) i AZS Poznań, w ośrodku wychowania fizycznego miasta Poznania oraz był trenerem związkowym i szkoleniowcem polskiej kadry olimpijskiej.

W 1936 r. został samodzielnym trenerem polskiej reprezentacji bokserskiej. Pełnił tę funkcję do 1968 r. Jako trener siedmiokrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich (od 1936 do 1968). 14 razy prowadził Polskę w turniejach o mistrzostwo Europy. Ponad 130 razy stał w narożniku w czasie oficjalnych meczów międzypaństwowych.

Wychowawca i trener kilkudziesięciu bokserów, mistrzów oraz medalistów olimpijskich, świata i Europy. Z powodu ojcowskiego podejścia do swoich wychowanków Stamm zyskał przydomek Papa. Z końcem 1946 roku podjął pracę na stanowisku szefa wyszkolenia w Polskim Związku Bokserskim w Poznaniu. Zagrał epizodyczne role w filmach Sprawa do załatwienia (1953) w reżyserii Jana Rybkowskiego i Mąż swojej żony (1960) w reżyserii Stanisława Barei. https://pl.wikipedia.org/wiki/Feliks_Stamm

1966 W Waszyngtonie zmarł Stanisław Mikołajczyk – polityk ruchu ludowego, premier rządu emigracyjnego w latach 1943-44. Po sfałszowanych wyborach 1947 roku, zmuszony potajemnie opuścić Polskę, osiadł w Stanach Zjednoczonych. Urodził się 18 listopada 1901 roku.

1953 W Poznaniu urodził się Witold Galka, historyk sztuki i wieloletni miejski konserwator zabytków. Poznań zawdzięcza mu fontanny na Starym Rynku, średniowieczne Madonny na staromiejskich kamienicach i rewaloryzację ważnych obiektów.

W 1991 roku wygrał konkurs i rozpoczął pracę w Państwowej Służbie Ochrony Zabytków na stanowisku miejskiego konserwatora zabytków. Wraz z zespołem podjął badania w poznańskiej katedrze, w zabudowaniach pojezuickich, pofranciszkańskich i podominikańskich oraz w poznańskich kościołach. W czasie inicjowanych przy niego prac konserwatorskich dochodziło niejednokrotnie do ważnych odkryć.

Dzięki niemu na swoje dawne miejsca wróciły kopie średniowiecznych rzeźb – Madonny na Starym Rynku i na pałacu Górków. Zadbał o rewaloryzację Teatru Polskiego, Biblioteki Raczyńskich, Arkadii i dwóch mostów w centrum miasta – Teatralnego i Dworcowego. Krótko przed śmiercią zainicjował odtworzenie na Starym Rynku trzech fontann z przedstawieniami Apolla, Marsa i Neptuna, które znane były dotąd jedynie z przekazów ikonograficznych. Obecnie wszystkie trzy funkcjonują na Rynku.

W dowód uznania w 1990 roku wyróżniono Witolda Gałkę medalem “Za ochronę zabytków województwa poznańskiego”. Odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania Rada Miasta Poznania przyznała mu pośmiertnie 19 czerwca 2001 roku. Zmarł nagle 26 maja 2001 roku także w Poznaniu. [Źródło: Urząd Miasta Poznania]

1971 Mikołaj Rudnicki, profesor językoznawstwa indoeuropejskiego został doktorem honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

1981 Generał premier Wojciech Jaruzelski ogłosił, że Rada Państwa wprowadza w Polsce stan wojenny. Trwał do lipca 1983 roku. Władze wprowadziły godzinę policyjną i zawiesiły działalność wszystkich organizacji i stowarzyszeń oraz związków zawodowych, internowano działaczy i doradców NSZZ “Solidarność”. Tego samego dnia Ronald Reagan wprowadził sankcje gospodarcze wobec PRL.

W osobnej depeszy szyfrowej z dnia 13 XII 1981 r. (godz. 23.45) wysłanej do wiceministra spraw wewnętrznych gen. brygady Bogusława Stachury informowano, że podczas realizacji operacji krypt. Jodła  w Poznaniu internowano szczególnie wpływowych miejscowych działaczy kształtujących działania i inicjatywy poznańskiej Solidarności.

Byli to: Jerzy Nowacki (członek Prezydium i rzecznik prasowy), Lech Dymarski, Włodzimierz Filipek, Franciszek Kuźma, Julian Zydorek, Bogdan Ciszak, Marek Lenartowski, Roman Scheffke , Maciej Henneberg, Janusz Pałubicki (członek Prezydium ZR  Wielkopolska), Wojciech Wołyński.

1997 Maciej Musiał został wojewodą poznańskim.

2005 Grzegorz Ganowicz został przewodniczącym rady Miasta Poznania.

2023 Urzędowanie rozpoczął demokratyczny rząd Donalda Tuska. Akt powołania na ministra ds. Unii Europejskiej z rąk prezydenta otrzymał Adam Szłapka, polityk i politolog. Swoją edukację rozpoczął w I Liceum Ogólnokształcącym im. Oskara Kolberga w Kościanie, a następnie ukończył studia z zakresu politologii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W październiku 2023 po raz trzeci z rzędu uzyskał mandat poselski, będąc liderem poznańskiej listy KO i zdobywając 149 064 głosy (co stanowiło trzeci wynik wśród wszystkich kandydatów na posłów w tych wyborach i drugi spośród kandydatów Koalicji Obywatelskiej), fot. Krystian Maj / KPRM

2023 W wieku 61 lat w Berlinie zmarła Ewa Wanat, dziennikarka radiowa i telewizyjna, pracowała m.in. w radiu TOK FM, Radiu RDC i poznańskim Radiu S. Była córką Kazimiery Wanat, jej ojczymem był Andrzej Wanat, a ojcem biologicznym Włodzimierz Saar.

Studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz niemiecki jako język obcy i teatroznawstwo na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Jako studentka była w grupie tak zwanych dzieci Teatru Ósmego Dnia, w 1983 brała udział w spektaklu „Raport z oblężonego miasta”, w 1984 w „Cuda i mięso”.

W 1990 znalazła się w zespole tworzącym Radio S Poznań (dzisiejsze Radio Eska) – reporterka, didżejka, autorka reportaży i programów publicystycznych, wydawczyni programu. Współpracowała z lokalnym dodatkiem Gazety Wyborczej, pisząc recenzje teatralne. Od 1994 współpracowała z TVP Poznań jako reporterka, autorka i prowadząca programy publicystyczne, równolegle realizowała filmy dokumentalne i reportaże dla TVP1 i TVP2 (między innymi o Gustawie Herlingu-Grudzińskim, Teatrze Ósmego Dnia, teatrze Biuro Podróży), adaptowała dla telewizji spektakle teatralne, na przykład „Carmen Funebre” teatru Biuro Podróży i kilkanaście spektakli prezentowanych na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta w Poznaniu dla Studia Teatralnego TVP2.

W połowie lat 90. XX wieku głośnym echem w mediach odbiła się jej prowokacja polegająca na wielogodzinnym przejeżdżaniu poznańskich ulic autem zgłoszonym policji jako kradzione (akcja miała na celu unaocznienie dramatycznej bezradności, a nawet bezczynności policji wobec prawdziwych złodziei). W 1997 roku tworzyła i przez kilka miesięcy kierowała redakcją informacji i publicystyki w poznańskiej Telewizji WTK. Była wydawcą serwisów informacyjnych Radia Plus w Poznaniu. Od 2000 roku prowadziła własną firmę reklamową i producencką – współtworzenie kampanii reklamowych, realizacja programów telewizyjnych, produkcja spektakli teatralnych dla festiwalu Malta.

Od stycznia 2003 do kwietnia 2012 była redaktorką naczelną Tok FM. Pod jej kierownictwem rozgłośnia otrzymała tytuł Stacji Roku 2008 w plebiscycie miesięcznika Media&Marketing. Była wśród 100 najbardziej wpływowych Polaków tygodnika Wprost w 2011 roku. Od września 2012 do marca 2013 prowadziła cykl Kobiecy punkt widzenia, który był emitowany w ramach porannego pasma TVP2 – Pytanie na śniadanie. Od 5 listopada 2012 do 29 kwietnia 2013 razem z Andrzejem Depko, prowadziła poniedziałkową audycję Kochaj się w Radiowej Jedynce.

Od 1 maja 2013 do 14 września 2015 była redaktorką naczelną i dyrektorką programową Polskiego Radia RDC. W tej samej stacji od września 2013 do maja 2015 razem z Andrzejem Depko prowadziła wtorkowy program Depko i Wanat o seksie, była też gospodynią piątkowego Poranka RDC. We wrześniu 2015 została zwolniona dyscyplinarnie z radia RDC. W lutym 2016 sąd pracy orzekł, że dyscyplinarne zwolnienie Ewy Wanat z funkcji dyrektorki i redaktorki naczelnej RDC było niewłaściwe. Ewa Wanat wytoczyła kolejny proces RDC o pełne odszkodowanie za trzymiesięczny okres wypowiedzenia, który wygrała w sądzie II instancji w 2018.

W 2015 wspólnie z Rafałem Betlejewskim i Tomaszem Stawiszyńskim założyła radio Medium Publiczne w ramach projektu o tej samej nazwie, tworzonego przez zespół dziennikarzy zawodowych i obywatelskich, ekspertów oraz działaczy społecznych.

Jest współautorką – z Andrzejem Depko książki „Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie”, autorką zbioru wywiadów „Biało-Czarna” (2016) oraz autorką książki „Deutsche nasz. Reportaże berlińskie” (2018), za którą otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak. [wikipedia]

2023 Zmarł Lech Konopiński, poeta, satyryk, autor utworów dla dzieci i młodzieży oraz widowisk telewizyjnych.

Był absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu..Następnie ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Poznaniu. W 1973 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. Debiutował w 1954 na łamach tygodnika „Szpilki” jako satyryk. Pierwszy tom wierszy (Akcje i reakcje) wydał w 1960 z ilustracjami Jacka Fedorowicza. W latach 1957-1960 był redaktorem tygodnika satyrycznego „Kaktus”, a w okresie 1960–1965 redaktorem „Gazety Poznańskiej”. W latach 1965-1973 był pracownikiem naukowym Instytutu Przemysłu Włókien Łykowych w Poznaniu. Stworzył około 600 tekstów piosenek m.in. dla Eleni, Jerzego Grunwalda, Krzysztofa Krawczyka i Anny Jantar, a także ponad 50 piosenek dla regionalnych kapel: „Zza Winkla”, „Plewiszczoki”, „Junki z Buku” i „Mechaniczna Pyra” (głównie w gwarze wielkopolskiej).

W kwietniu 2004 otrzymał Order Uśmiechu. W 2009, podczas Warszawskiej Jesieni Poetyckiej, wręczono mu nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2023 otrzymał od Rady Miasta Poznania odznaczenie „Zasłużony dla Miasta Poznania” w uznaniu za „całokształt twórczości literackiej, w szczególności za wkład w literaturę dla dzieci i teksty piosenek, które znała i śpiewała cała Polska”.

Wspomnienie Natalii Kukulskiej: Należał do grona przyjaciół moich rodziców a nawet dziadków. Lechu był uznanym poznańskim poetą, bajkopisarzem, fraszkopisarzem i autorem tekstów piosenek. Napisał ich wiele również dla mojej mamy (min. „ Najtrudniejszy pierwszy krok” Za każdy uśmiech”, „ Za wszystkie noce”)… był również świadkiem na ślubie moich rodziców. I nie umiem wytłumaczyć dlaczego akurat teraz tak intensywnie o nim myślałam. Będąc na koncertach świątecznych w Poznaniu zaprosiłam wujka Lecha wraz z małżonką, ciocią Hanią na mój koncert. Nie przyszli bo nie czuli się najlepiej. Przyszedł za to ich wnuk – Tomek i przekazał mi torbę pełną książek dla dzieci, autorstwa wujka, z myślą o mojej Laurce.

Dziś natomiast rozmawiałam z moim synem o aranżacjach lat siedemdziesiątych i puściłam mu jeden z ulubionych utworów mojej mamy „Kto powie nam”… To też piosenka, którą napisał Lech Konopiński. Wkrótce zadzwonił telefon. Jego Wnuk Tomek poinformował, że dziadek właśnie zmarł. Jak nie wierzyć w znaki?

Przeżył piękny wiek 92 lata, tyle ile moja babcia… Zresztą na dziewięćdziesiątych urodzinach mojej babci był jednym z gości i napisał dla niej wspaniały wiersz. Miał niesamowite pióro i poczucie humoru. Mam o nim tyle ciepłych wspomnień. Pamiętam, jak dopiero co, śpiewałam na jego sześćdziesiątych urodzinach mając lat 16… a gdy śpiewałam będąc dzieckiem, też napisał dla mnie piosenkę „Mała smutna królewna”… taka znów się dzisiaj czuję. Wujku, dziękuję za Twoją obecność w naszym życiu. Rodzinie składam szczere kondolencje. A wam polecam twórczość Lecha Konopińskiego / od błyskotliwej fraszki i satyry po wspaniałe wiersze dla dzieci, godne skojarzeń z Tuwimem czy Brzechwą…

2023 Zmarł Wojciech Łazarek, piłkarz i trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski w latach 1986–1989.

Z wykształcenia był technikiem mechanikiem. Jako piłkarz występował na pozycji napastnika. Wychowanek Metalowca Łódź, następnie grał w Starcie Łódź, ŁKS Łódź oraz Lechii Gdańsk.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej podjął pracę jako trener. Zaczynał jako asystent trenera reprezentacji juniorów Łodzi (1964–1967). W latach 1980 – 84 był szkoleniowcem Lecha Poznań z którym wywalczył Mistrzostwo Polski 1983 i 1984, Puchar Polski 1982 i 1984).

W sierpniu 1986 roku wygrał konkurs na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski. Kadrę narodową prowadził od 25 sierpnia 1986 do 15 czerwca 1989. Odszedł po przegranym meczu z reprezentacją Anglii w eliminacjach Mistrzostwa Świata 1990. Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski trenował drużyny polskie i zagraniczne, m.in. z Izraela. W latach 2002−2004 prowadził reprezentację Sudanu.

ZDARZYŁO SIĘ 13 GRUDNIA

1294 Papież Celestyn V złożył urząd papieski, po czym zostało zwołane konklawe. Papież ostatecznie umarł 19 maja 1296 r.

1349 Na rozkaz króla Kazimierza Wielkiego został utopiony w Wiśle ks. kanonik Marcin Baryczko, który z upoważnienia biskupa upominał monarchę, aby zerwał pozamałżeńskie stosunki. Król żałując za swój grzech jako zadośćuczynienie ufundował kościół św. Katarzyny w Krakowie.

1466 Zmarł Donatello, wybitny florencki rzeźbiarz epoki wczesnego renesansu. Autor słynnego posągu „Dawida”.

1642 Holenderski żeglarz Abel Tasman odkrył Nową Zelandię.

1713 Król pruski Fryderyk Wilhelm I wydał edykt zabraniający wytaczania w Prusach procesów o czary.

1903 Italo Moricine opatentował formę do porcji lodów.

1919 Utworzono rząd Leopolda Skulskiego. 9 czerwca 1920 roku, wobec zagrożenia bolszewickiego i konieczności powołania Rady Obrony Państwa, podał rząd do dymisji.

1943 Odbyła się akcja “Braun”, wymierzona przeciwko kierownikowi warszawskiego Urzędu Kwaterunkowego – Emilowi Braunowi. Braun, który zginął w zamachu był jednym z organizatorów masowych łapanek i przesiedleń, współpracował z Gestapo. Precyzyjnie przeprowadzona akcja trwała pół minuty, nie zginął nikt z żołnierzy plutonu “Pegaza”.

1959 Polska została wybrana do Rady Bezpieczeństwa ONZ.

1961 Numer 1 amerykańskiej listy przebojów: “The Lion Sleeps Tonight” – The Tokens.

1967 Urodziła się Ewa Gawryluk, polska aktorka.

1973 W związku z arabskim embargiem na dostawę ropy naftowej i strajkiem górników, polegającym na zwolnieniu tempa pracy, rząd brytyjski wprowadził trzydniowy tydzień pracy.

1980 Urodził się Agnieszka Włodarczyk, polska aktorka.

1981 Generał Wojciech Jaruzelski ogłosił, że Rada Państwa wprowadza w Polsce stan wojenny. Trwał do lipca 1983 roku. Władze wprowadziły godzinę policyjną i zawiesiły działalność wszystkich organizacji i stowarzyszeń oraz związków zawodowych, internowano działaczy i doradców NSZZ “Solidarność”. Tego samego dnia Ronald Reagan wprowadził sankcje gospodarcze wobec PRL.

1982 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów: “Maneater” – Daryl Hall & John Oates.

1983 W Rudzie Śląskiej urodziła się Otylia Jędrzejczak, pływaczka, mistrzyni olimpijska.

1995 Zainaugurował działalność Leśny Bank Genów w Kostrzycy k. Karpacza. Przechowuje się w nim geny zagrożonych i ginących roślin z parków narodowych w polskich Sudetach oraz Czech i Słowacji.

1996 Numer 1 europejskiej listy przebojów: “Breathe” – Prodigy.

2002 Szczyt Unii Europejskiej w Kopenhadze zakończył się historycznym sukcesem: Polska, Estonia, Łotwa, Litwa, Czechy, Słowacja, Węgry, Słowenia, Malta i Cypr zostaną członkami UE 1 maja 2004.

2003 Amerykańscy żołnierze schwytali irackiego dyktatora i zbrodniarza Saddama Husajna.

2009 Lista Przebojów Programu Trzeciego, notowanie 1402: 1. Dido – Don’t Believe In Love, 2. Duffy – Stepping Stone, 3. David Gilmour – A Great Day For Freedom.

Imieniny obchodzą: Łucja, Otylia, Joanna, Jarema, Mikołaj, Eugeniusz, Wodzisława

Imię Łucja łączy się ze słowem “lux, lucis”, czyli “światło”. W starożytności otrzymywały je dzieci urodzone o świcie.
Osoba o tym imieniu lubi wszystko, co piękne i pogodne. Z natury jest odważna, energiczna i wrażliwa. Nie znosi polityki, choć czasami wypowiada się na ten temat. Lubi wygodne życie, uwielbia rozkazywać innym i wymaga, by wszyscy byli jej posłuszni. Interesuje się sztuką, przede wszystkim rzeźbą i architekturą. Lubi mieć to, czego nie mają inni, dlatego otoczenie często uważa ją za snobkę.

Joanna to żeńska forma imienia Jan (Jan, imię biblijne wywodzące się z hebrajskiego, oznacza „Bóg łaskaw”)

Otylia to kobieta o mocnym charakterze, obdarzona silną wolą i pewnością siebie. Lubi dominować w otoczeniu, w czym bardzo pomagają jej zdolności przywódcze. Ma przy tym dużo wdzięku, jest błyskotliwa, inteligentna i taktowna.

Włodzisława to kobieta niezależna i pewna siebie, powściągliwa w wydawaniu sądów, sprawiedliwa, o stałym charakterze. Wierzy w przeznaczenie, interesuje się zjawiskami nadprzyrodzonymi. W zawodzie z reguły nie osiąga zbyt wielkich sukcesów.