miarecki
Brazylia wywołuje emocje nie tylko piłkarskich kibiców. To także interesująca kultura i muzyka. Odrywając się od telewizora warto posłuchać brazylijskiej samby albo chôro w oryginalnym wykonaniu zespołu Quinteto Musiart.
W czerwcu oczy całego świata skierowane są na Mundial, który w tym roku rozgrywany jest w Brazylii – państwie samby, karnawału i… muzyki chôro. A czym jest chôro, jaka jest jego historia i dlaczego warto ją poznać przy okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej?
Jest koniec XIX wieku, brazylijskie tańce: samba, maxixe, lundú, spotykają melodie europejskich tańców salonowych takich jak: walc, „schottisch”, menuet, a w szczególności… polka. Tak powstaje styl chôro – prawdziwie wielkomiejski brazylijski gatunek muzyczny, który choć zawiera elementy samby i muzyki popularnej, wpisuje się w nurty muzyki poważnej. Sama nazwa chôro (w języku portugalskim „płacz”) prawdopodobnie wywodzi się od charakterystycznego, sentymentalnego sposobu grania tańców europejskich.
Według Arnaldo Savegnago, założyciela i kierownika artystycznego zespołu Quinteto Musiart: „Chôro jest wesołym, wibrującym rytmem, nie męczy, często przypomina taniec, dzięki czemu pobudza ciekawość do muzyki. Język muzyczny chôro jest na wskroś brazylijski, a przy tym łatwy do zrozumienia dla ogółu słuchaczy. Będzie też niestandardowym, ale jakże brazylijskim dopełnieniem piłkarskich mundialowych zmagań.”
Quinteto Musiart to zespół, który gra, pielęgnuje i kultywuje tradycyjną brazylijską muzykę chôro. Powstał 6 lat temu w Erexim, małym miasteczku położonym na południu Brazylii, gdzie jest prawdziwą perełką i dumą regionu. Podczas koncertu usłyszymy egzotyczne brzmienie cavaquinho i gitary klasycznej, połączone z łagodnym brzmieniem klarnetu i przejmującego głosu Yáskary Sperhacke, a wszystko przy akompaniamencie pandeiro.
Koncert będzie miał miejsce w Aula Nova, Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego, przy ul. Świętego Marcina 87, o godzinie 17.00. Usłyszymy tu utwory powstałe na przestrzeni prawie 100 lat, począwszy od kompozycji Alberto Nepomuceno, poprzez dzieła Beetholvena Cunha, będące przykładem brazylijskiej regionalnej muzyki współczesnej, a skończywszy na impresjach muzycznych Ernaniego Aguiara, a także Waldira Azevedo, twórcy popularnego “Brasileirinho” i Arnaldo Savegnago.
Dodaj komentarz