Festiwal Słuchowisk

Festiwal Słuchowisk to wydarzenie prezentujące nowe, oryginalne podejście do formy słuchowiska. W ramach drugiej edycji festiwalu powstanie 8 prapremierowych produkcji – słuchowisk, których prezentacje odbędą się w specjalnie przygotowanych przestrzeniach, będących częściami poszczególnych projektów, determinujących tym samym sposób ich odbioru. Praca nad każdym słuchowiskiem odbywa się na trzech płaszczyznach: dramaturgicznej, dźwiękowo-muzycznej i przestrzennej. Celem festiwalu jest ożywienie formy słuchowiska radiowego i zbadanie potencjału kulturotwórczego kryjącego się w zderzeniu produkcji dźwiękowej z przestrzenią, która staje się czymś więcej niż scenografią – uzupełnia treść spektaklu i dodaje do niej nowe konteksty.

Festiwal Słuchowisk ukazuje wielopostaciowość dźwiękowej ekspresji, bada nowe możliwości odbiorcze utworów dramatycznych i proponuje publiczności różnorodne formy obcowania ze słuchowiskami: w pustostanach czy na nieczynnym peronie poznańskiego dworca PKP. Prezentuje zjawiska na pograniczu site specific i sound artu oraz teatru i performansu, stając się przedsięwzięciem interdyscyplinarnym i intermedialnym. Dzięki współpracy dramatopisarzy, dźwiękowców, kompozytorów, reżyserów i aktorów powstaje cykl projektów, które czerpią z tradycji słuchowisk radiowych, rozszerzając sposoby ich odbioru i podejmując przy tym współczesną tematykę. Jedna z premier będzie efektem warsztatów z tworzenia słuchowisk.

Festiwal ma zarówno pokazać potencjał tkanki miejskiej, wydobyć z niej narracje, jak i uwrażliwić mieszkańców Poznania na środowisko naturalne, pozamiejskie. W programie znajduje się blok słuchowisk, które czerpią swoją tematykę i dźwiękowy pejzaż z natury. Wśród słuchowisk znajduje się także instalacja – labirynt, projekt poświęcony medium radia, który eksploruje technologiczny postęp oraz projekt modyfikujący znane sytuacje społeczne, takie jak instalacja dźwiękowa, towarzysząca klubowej imprezie, w trakcie której zostanie opowiedziana historia wpleciona w muzykę.

Festiwal nie zapomina także o tradycji radiowych słuchowisk i ściśle współpracuje z poznańskim Radiem Afera, które wspiera festiwal w kwestiach nagrywania dźwięku – udostępnia studio nagrań i swoich realizatorów. Po zakończeniu festiwalu wszystkie produkcje zostaną wyemitowane na falach Radia Afera i udostępnione w Internecie. Festiwal wspiera również Teatr Nowy w Poznaniu, umożliwiając współpracę aktorów z realizatorami projektów.

Program festiwalu:

Środa, 18:10

18:00 Ślepy tor (otwarcie)
miejsce: PKP, peron 4-4a
autorzy: Rafał Zapała, Adam Kaczanowski
instalacja czynna do 21.10 w godz. 10:00 – 22:00

20:00 Radiostacja
miejsce: Climbing Spot
autorzy: Konrad Handschuh, Radek Szczygieł

Czwartek, 19.10
16:00 Warsztaty
miejsce: Projekt Lab
autorzy: Karolina Karnacewicz, Piotr Tkacz

20:00 Psiajucha
miejsce: dawne Kino Olimpia
autorzy: Tomek Kaczorowski, Michał Joniec

Piatek, 20.10
16:00 Warsztaty
miejsce: Projekt Lab
autorzy: Karolina Karnacewicz, Piotr Tkacz

19:00 Sarna
miejsce: Teatr Nowy
autorzy: Maria Marcinkiewicz-Górna, Robert Gogol

21:00 LabiryntUszu
miejsce: ul. 27 Grudnia 19
autorzy: Anna Szamotuła, Jakub Bondek

Sobota, 21.10
18:00 Puszcza na żywo
miejsce: Dwór Grunwaldzki (vis a vis Szpitala Wojskowego)
autorzy: Radek Kołpowski, Łukasz Ławrysz

20:00 Kserotyka nielotów
miejsce: sala 4.1. w Centrum Edukacyjnym Usług Elektronicznych
autor: Patryk Lichota

22:00 Technowisko + after party
instalacja powstała w wyniku warsztatów z tworzenia słuchowisk
miejsce: Projekt Lab
autorzy: Karolina Karnacewicz, Piotr Tkacz

PROJEKTY

Ślepy tor

Instalacja dźwiękowa umiejscowiona na nieczynnym peronie poznańskiego dworca PKP. Stamtąd kilka razy dziennie będzie odjeżdżał niewidzialny „pociąg-widmo”, którego przyjazd – podobnie jak innych pociągów – ogłoszą megafony. Przypadkowi
i nieprzypadkowi podróżujący będą mieli okazję podsłuchania rozmów odbywających się na tajemniczym peronie. Staną się świadkami pożegnań i powitań, rozmów , które niejednokrotnie słyszeli na dworcu i takich, których prawdopodobnie nigdy nie będą mieli okazji usłyszeć. Rozmowy te składać się będą na kilkuczęściowe przestrzenne słuchowisko, które będzie automatycznie odtwarzane w określonych godzinach przez cały czas trwania festiwalu. Stworzą one surrealistyczną sytuację, wyrastającą
z codzienności Dworca Głównego, która na moment oderwie uczestników od podróży i przeniesie w strefę wyobraźni. Rozgrywana wyłącznie w obszarze dźwięków – zaskoczy wewnątrz racjonalnego i funkcjonalnego terenu dworca.

Radiostacja

Cofnijmy się do mrocznych i ponurych lat 50. Julek, młody uczeń technikum radiotechnicznego, jak co wieczór siada w piwnicy domu swoich rodziców, żeby ze starych części składać prowizoryczne radioodbiorniki. Jest to jego największa pasja, a jednocześnie jedyne źródło utrzymania domu. Rodzice Julka, przedwojenni, sanacyjni posiadacze ziemscy, dziękują Bogu za pasję syna, dzięki której udaje im się wiązać koniec z końcem. Świat Julka jest podobny do światów młodych ludzi, niezależnie od szerokości geograficznej czy lat. Beztroska, odwaga, radość, kompletne oderwanie od polityki. Pewnego dnia, podczas wieczornej pracy wydarzy się jednak coś, co raz na zawsze odmieni jego świat. Julek skonfrontuje swoją beztroskę z surowymi regułami komunistycznej rzeczywistości. Chcąc krzyczeć, nie będzie mógł wydobyć z siebie głosu. Otoczony rówieśnikami zda sobie sprawę, co znaczy być samotnym. Sytuacja ta doprowadzi go na skraj załamania. Czy wyjdzie z niego jako nowy człowiek?

LabiryntUszu

Słuchowisko w labiryncie – instalacja dźwiękowa wykorzystująca tekst dramatyczny współistniejący wraz z muzyką i pejzażem dźwiękowym. Odbiorcy pokonają zaciemniony labirynt, w którym staną się bohaterami słuchowiska, opowiadanej historii. Zmuszeni do wyboru konkretnej drogi, będą mieli wpływ na przebieg fabuły. Doświadczenie obcowania z tekstem słuchowiska i przebywania w specjalnie przygotowanej przestrzeni wzajemnie będą na siebie wpływać. Szereg skojarzeń wiążących się z labiryntem: pułapka, tajemnica, zagubienie, konieczność dokonywania wyborów; stał się punktem wyjścia do stworzenia scenariusza i skomponowania muzyki. Powstaje pytanie: kim stajemy się przemierzając nasze prywatne labirynty? Kto je buduje? Czy my sami, czy inni robią to za nas?

Sarna

To słuchowisko poświęcone Simonie Kossak – postaci nietuzinkowej, wyrazistej, walczącej o głos tych, którzy w ludzkim świecie zostali tego głosu pozbawieni. Jako członkini ważnego dla kultury polskiej i europejskiej rodu Kossaków postanowiła znane sobie wartości przeszczepić na grunt zupełnie odmienny. Swoimi bliskimi uczyniła dzikie zwierzęta. Najbardziej ukochała sarny i im poświęciła całe swoje życie. Choć Simona Kossak była nieszablonową indywidualnością, to zawsze walczyła o dobro swojego stada. I to stada rozumianego wielowymiarowo – od grupy spokrewnionych ze sobą istot w obrębie jednego gatunku po cały ekosystem Puszczy Białowieskiej. Tu nigdy nie szła na kompromisy, pozostając wierną swoim przekonaniom i dobru natury. Ze swoim życiowym partnerem, znanym fotografikieim i przyrodnikiem – Lechem Wilczkiem, stworzyli prawdziwy raj, w którym żyły razem tak odmienne gatunki jak pawie i dzik czy nawłoć kanadyjska, marcinki i tuje. Stworzyli miejsce piękne, bezpieczne, mądre, ciekawe i inspirujące. Zbudowali sobie raj, w którym żyli tak jak chcieli. Na własnych warunkach, dając głos tym, którzy w ludzkim świecie pozostają niemi.

Psiajucha

Dyktator nie może spać. Jest zmęczony i zły, psiajucha! „Dyktator jak to dyktator. Wschodni najlepiej, ale może zdarzyć się, że bardziej z Zachodu. Sąsiad najlepiej. Znany i oswojony, ale drapieżny i nieprzewidywalny – w granicach rozsądku oczywiście, bo jeszcze rozpęta jakąś wojnę. (…) Można mu dać telewizyjne show, albo radiową tubę. Może przemawiać z reklam, na rynkach i placach, ale bezpieczniej by było – gdyby był związany”. Tak w słowie wstępnym charakteryzuje swojego bohatera autor. Podczas bezsennej nocy Dyktator dzieli się z widzami strumieniem świadomości, który ujawnia jego niedoskonałości i słabości. Dyktator jest rozdarty pomiędzy maską, którą nosi każdego dnia, a tym, czego rzeczywiście pragnie, irytują go niekompetentni urzędnicy, ma problemy z oddawaniem moczu – co jest konsekwencją szybkiego i stresującego trybu życia, marzy o zagraniu w reklamie i promowaniu zachodnich produktów, choć dobrze wie, że te marzenia dyktatorowi nie przystoją… Dyktator musi poświęcać się dla dobra ludu. Ale nocą, kiedy gasną kamery i flesze, może nareszcie zdjąć krawat, wybrany mu przez specjalistów od PR-u, i rozluźnić się… Tylko co, jeśli za chwilę zadzwoni czerwona linia…? Czy głowa narodu ma prawo do odpoczynku i do bycia sobą? Tekst spina klamra oficjalnego kostiumu: na początku sztuki Dyktator zdejmuje narzucony mu krawat, w zakończeniu – sam wybiera krawat na kolejny dzień.

Puszcza na żywo

To dźwiękowa wyprawa w świat dzikiej przyrody Białowieskiego Parku Narodowego, bieszczadzkich połonin, tatrzańskich regli oraz… poligonu wojskowego. Przyrodnicy zaproszą słuchaczy do swojego świata, dając tym samym odbiorcom niepowtarzalną szansę bycia naprawdę wśród, a nie obok, przyrody. Uczestnicy będą mogli poczuć się częścią tego niezwykłego świata, który staje się dzisiejszemu człowiekowi coraz bardziej obcy i przezeń niechciany, spychany na obrzeża jego życia. Słuchacze poczują, jak żubr skubie trawę, jaki rytm ma tętent biegnących jeleni, jak drżą mięśnie wilka podczas polowania.

Kserotyka nielotów

Utwór na dźwięki ptaków, kserokopiarek oraz zapiski z badań ornitologicznych. Słuchowisko zaprezentuje etologiczny i symboliczny obraz ptaków, który posłuży jako pojemna metafora zachowań ludzkich (motywy walki, godów, komunikacji, przemieszczania, zdobywania pożywienia, zakreślania terytorium – co Konrad Lorenz nazywa rytualizacjami). Uniwersalne struktury tych zachowań zostają następnie wpisane w kontekst współczesnej rzeczywistości, której obecny status ujawnia silne dążenie do technologicznej reprodukcji. Kopiowanie, powielanie, rejestrowanie, kserowanie stają się elementarną, wręcz seksualną siłą (Xero-erotyczność) stawiającą opór wobec nieuchronności śmierci, nie tylko w wymiarze gatunkowym, ale przede wszystkim osobniczym. Technologiczna reprodukcja staje się udoskonaloną funkcją reprodukcji gatunku oraz walką o zachowanie życia. Behawioralna perspektywa ukazuje podstawy ludzkich dążeń, gdzie wewnątrzgatunkowa agresja zostaje rozładowana za pomocą mediów cyfrowych.
Słuchowisko zostanie zaprezentowane w innowacyjnym systemie „kinetycznej kwadrofonii” – będzie transmitowane do głośników umieszczonych na ciałach czterech tancerzy. Stworzy unikalną sytuację dynamicznie poruszających się
w przestrzeni źródeł dźwięku, otaczających publiczność. Tancerze wcielą się w ptaki, umożliwiając naturalną identyfikację dźwięku z ciałem i ruchem.

Organizatorem festiwalu jest Fundacja Ludzi z Pasją.