KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 6 CZERWCA

Słońce w znaku Bliźniąt

Dzień Papiernika
Korea Południowa – Dzień Upamiętnienia Ofiar Wojny Koreańskiej
Szwecja – Święto Narodowe (od grudnia 2004), kiedyś – Dzień Flagi.

Osoby urodzone 6 czerwca są obdarzone talentem twórczym, często maja zdolności literackie. Odznaczają się doskonałą pamięcią. Do otoczenia są nastawione dobrotliwie, przyjacielsko i ufnie. Cieszą się dużym powodzeniem u płci przeciwnej.

Cytaty na dziś:

– Pisarz to człowiek, któremu pisanie przychodzi trudniej niż innym ludziom. Thomas Mann.
– Można otworzyć usta z zachwytu, by zamknąć je ziewnięciem. Stanisław Jerzy Lec
– Gdy się baba rozpanoszy, to i diabła wypłoszy. Przysłowie

KALENDARIUM POZNAŃSKIE

1257 Król Bolesław Pobożny potwierdził nadanie przez księcia Przemysła II miasta Buk biskupom poznańskim, przeznaczając całą majętność książęcą razem z monetą, cłem, karczmami. W ten sposób biskupi poznańscy doszli do posiadania dwóch targów, w Krobi na południu i w Buku na zachodzie na które mogli wrzucać w obieg własne monety i czerpać korzyści z dochodów.

1530 W Sycynie urodził się Jan Kochanowski, proboszcz poznańskiej kapituły katedralnej, jeden z najwybitniejszych polskich poetów.

Autor “Trenów”, “Pieśni” i “Fraszek”. Stworzył pierwsza polska tragedie “Odprawa posłów greckich”. Jan Kochanowski w latach 1564-74 piastował godność prepozyta poznańskiej kapituły katedralnej.

Z okazji 300-lecia śmierci poety (zm. w 1584 r.), w 1885 r. na placu katedralnym odsłonięto obelisk projektu Antoniego Krzyżanowskiego z medalionem portretowym Kochanowskiego. W 1924 r. pomnik przeniesiono przed dawne probostwo. W czasie II wojny został zniszczony przez Niemców, a w 1984 r. zrekonstruowany przez Jerzego Sobocińskiego. Stanął ponownie przed dawnym probostwem, skąd w 2002 r. przeniesiono go przed budynek Akademii Lubrańskiego.

Sam Kochanowski prawdopodobnie w Poznaniu nigdy nie był, swoją funkcję sprawował przez pełnomocników. Godność prepozyta przynosiła mu spore dochody i pozwalała na tworzenie bez obawy o sprawy materialne.

Pomnik Jana Kochanowskiego na Ostrowie Tumskim, początek XX wieku

1614 Uczniowie kolegium jezuickiego spalili zbiory braci czeskich i luterańskich w Poznaniu.

1767 Żołnierze moskiewscy, których liczba wzrosła przez nadejście kilku setek, zajęli wszystkie domy znajdujące się na przedmieściu Chwaliszewa, tak iż w jednym domu mieszkało do 15 osób. [wojska nie zostały wpuszczone do Poznania] Wszystko, co konieczne do życia, musiał im dostarczyć gospodarz, jednak zachowywali się spokojnie.
Na podstawie: Kroniczka rezydencji Karmelitów Trzewiczkowych w Poznaniu przy kościele Najświętszej Krwi Pana Jezusa na ul. Żydowskiej. Opracowane przez Jacka Wiesiołowskiego, Wydawnictwo Miejskie, 2005

1818 Zmarł w Winnej Górze generał Jan Henryk Dąbrowski, wódz, działacz patriotyczny.

3 listopada 1806 r., po zwycięskiej bitwie pod Jeną i wkroczeniu wojsk francuskich na tereny polski, wydał wraz z Wybickim w Poznaniu odezwę wzywającą do zorganizowania powstania wielkopolskiego. W czasie kampanii pomorskiej walczył pod Grudziądzem, Gdańskiem, Tczewem i Frydlandem, gdzie w czasie szturmu został ranny.

Za zasługi dla Polski, a w szczególności ziem wielkopolskich gen. Dąbrowski 10 czerwca 1807 r. otrzymuje “kawałek ziemi ojczystej, do obrony, której się przyłożył”, jest to majątek w Winnej Górze.

6 marca 1808 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari. Po upadku Napoleona powrócił do Warszawy i stanął na czele Komitetu Organizacyjnego Wojskowego, którego celem było zorganizowanie wojska nowo utworzonego Królestwa Polskiego, w którym został generałem jazdy.

W Kongresówce był senatorem i wojewodą. Z powodów zdrowotnych usunął się od spraw publicznych i osiadł w swoich dobrach w Winnej Górze w Wielkim Księstwie Poznańskim gdzie zmarł 6 czerwca 1818 roku. Przed śmiercią pisze testament: cenne zbiory muzealne ofiaruje Polskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk, pragnie by serce jego pozostało w wielkopolskiej Winnej Górze.

Urna z jego sercem przechowywana była początkowo w pałacu w Winnej Górze, później w Krakowie i w poznańskim ratuszu, a od 1997 roku w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.

fot: Wjazd Jana Henryka Dąbrowskiego do Poznania (wikipedia)

1905 W Poznaniu urodził się Józef Winiewicz, dyplomata i dziennikarz, ambasador, wiceminister spraw zagranicznych.

Przed wojną związany był przede wszystkim z redakcją “Dziennika Poznańskiego” (przez jakiś czas pełnił funkcję redaktora naczelnego), współpracował także z “Ilustrowanym Kurierem Codziennym” i “Gazetą Polską”. W chwili wybuchu II wojny światowej pracował w radiostacji “Warszawa II”. Znalazł się następnie na Węgrzech, gdzie redagował “Wieści Polskie”, a potem przez Turcję, Egipt i Palestynę udał się do Londynu. Współpracował z rządem na emigracji w charakterze doradcy ministra prac kongresowych.

W 1945 powrócił do Polski i zatrudniony został w resorcie spraw zagranicznych, by niebawem znów znaleźć się w Londynie – tym razem jako radca ambasady. W latach 1947–1956 pełnił funkcję ambasadora Polski w USA. Później (do 1972) był wiceministrem spraw zagranicznych. Reprezentował Polskę na kolejnych sesjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Po przejściu w stan spoczynku działał w Towarzystwie Łączności z Polonią Zagraniczną. Zmarł  23 marca 1984 w Warszawie.

1919 Powstanie Wielkopolskie. Narastające zagrożenie niemiecką kontrofensywą sprawiło, że Komisariat Naczelnej Rady Ludowej wprowadził na terenie wszystkich podległych mu ziem stan wyjątkowy. W pasie 20km od linii frontu władze cywilne zostały podporządkowane wojskowym, a kilka dni później wprowadzono karę śmierci za działanie na szkodę Armii Wielkopolskiej, lub na korzyść armii niemieckiej.

1927 Jubileuszowe zawody lekkoatletyczne Warty (5 i 6 czerwca). Dziesięć rekordów polskich na stadionie w Poznaniu.

Na stadionie wojskowym w Poznaniu z okazji jubileuszu 15-lecia istnienia Klubu Sportowego Warta odbyły się zawody lekkoatletyczne da pań i panów, które stały się wspaniałą rewią naszych najlepszych sił lekkoatletycznych ze wszystkich najlepszych ośrodków.

Rezultat ich przeszedł wszelkie oczekiwania, ponieważ padło 9 rekordów polskich.

1936 W Poznaniu urodził się Roman Wilhelmi, polski aktor (zm. 1991).

Znany z licznych pierwszoplanowych ról filmowych (Czterej pancerni i pies, Zaklęte rewiry, Kariera Nikodema Dyzmy) często charyzmatycznych. Grane przez niego postacie były charakterystyczne, co w dużej mierze należy przypisywać właśnie jego osobowości. Znakomicie dawał sobie radę w różnych gatunkach filmowych od debiutanckiego kina historycznego, poprzez dramat (Bez znieczulenia, 1979), akcję (Prywatne śledztwo), po komedię (Kariera Nikodema Dyzmy, Alternatywy 4).

Wilhelmi urodził się w Poznaniu, w roku 1936 i mieszkał tu do czasu wyjazdu na studia aktorskie do Warszawy. Pomimo ogólnopolskiej sławy nigdy nie zapomniał o swoim rodzinnym mieście. Często bywał w Poznaniu, grał także w tutejszych teatrach.

Kamienica w której mieszkali Wilhelmi mieści się przy ulicy Roosevelta 10 – kilka kamienic “w górę” od domu rodzinnego bohaterów Jeżycjady.  Mieszkanie w kamienicy tuż przy zbiegu ulic   Roosevelta i Dąbrowskiego to pierwszy, ale nie jedyny adres rodziny Wilhelmich. Później mieszkała ona także  przy ul. Głogowskiej 50 i przy Mylnej 52.

Inny ważny, choć mało znany adres w karierze Romana Wilhelmiego to Scena na Pietrze przy ul. Masztalarskiej 8. W tym miejscu w 1991 roku miała miejsce jego ostatnia premiera teatralna. Była to rola Sammy’ego w spektaklu Kena Hughes’a „Mały światek Sammy Lee” w reżyserii Zdzisława Wardejna. Jak opowiada szef sceny Romuald Grząślewicz, po spektaklu w Poznaniu Roman Wilhelmi pojawił się z monodramem także we Wrocławiu, potem trafił już do warszawskiego szpitala. Z tej ostatniej premiery nie zachowało się nic: teatru nie było stać na to, by zamówić fotografa, który zrobiłby zdjęcia. Obecnie na budynku przy Masztalarskiej 8 wisi tablica upamiętniająca Romana Wilhelmiego. Jej odsłonięcie miało miejsce w 2008 roku. (Na podstawie: romanwilhelmi.pl)

1950 Stanowisko przewodniczącego prezydium Miejskiej Rady Narodowej –  prezydenta Poznania objął Franciszek Frąckowiak.

W 1950 r. rząd urwał tradycję poznańskiego samorządu – urząd prezydenta Poznania został zastąpiony stanowiskiem przewodniczącego prezydium Miejskiej Rady Narodowej.

W 1926 roku rozpoczął naukę w zawodzie ślusarza w Zakładach H. Cegielski w Poznaniu i wkrótce podjął pracę w tym przedsiębiorstwie; pozostawał w Zakładach Cegielski do 1950 (z przerwą w okresie masowego bezrobocia w latach 1933-1935), na stanowiskach pracy ślusarza, potem trasera, brygadzisty i mistrza. Uzupełniał także na kursach wykształcenie i w 1946 został kierownikiem warsztatów szkolnych Zakładów Cegielskiego, a w 1949 wicedyrektorem administracyjno-handlowym. W 1950 przeszedł do pracy w administracji państwowej.

Od lutego do czerwca 1950 pełnił funkcję wiceprezydenta Poznania, następnie (do 1961) przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu. W 1954 był inicjatorem powołania dzielnicowych rad narodowych.

W 1957 doprowadził do przyznania Poznaniowi statusu miasta wydzielonego (z województwa poznańskiego); stan taki utrzymał się do reformy administracyjnej w 1975.

W 1961 został przeniesiony do pracy w dyplomacji i pełnił obowiązki konsula generalnego PRL w Bratysławie. Powrócił do Poznania w 1966 na stanowisko zastępcy dyrektora naczelnego Zarządu Międzynarodowych Targów Poznańskich (do 1976).

Gen. Gieorgij Chietagurow w towarzystwie przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej miasta Poznania Franciszka Frąckowiaka, gen. Jana Raczkowskiego, wyższych oficerów Wojska Polskiego i Armii Radzieckiej zwiedzają były punkt dowodzenia – luty 1960 Foto: H. Ignor / Cyryl

1964 Pierwszy pociąg elektryczny przejechał trasę Warszawa – Poznań.

1979 Zamek Cesarski w Poznaniu został wpisany do rejestru zabytków jako dobro kultury.

Zamek, fot: Maciej Kaczyński

1982 W Poznaniu urodził się Filip Springer, reporter i fotograf współpracujący z największymi polskimi tytułami prasowymi.

Regularnie publikuje w tygodniku „Polityka”, stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz programu Młoda Polska Narodowego Centrum Kultury.  Jego reporterski debiut – książka ‘Miedzianka. Historia znikania’ – znalazł się w finale Nagrody im. R. Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2011 i był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2012. Jest także finalistą Nagrody Literackiej Nike 2012.

Jest poznaniakiem, ale przebywa na emigracji. W Warszawie. – Ja z Poznania nie “wyjechałem”, ja z niego “uciekłem”. To właściwe słowo – podkreśla. – Poznań to tak idealne miejsce do życia, a tak zmarnowane. Tu panuje atmosfera niemocy, przeświadczenia, że “się nie da”.

Przez lata mieszkałem w kamienicy na Łazarzu, aż wyprowadziłem się do deski na os. Czecha. Szybko wpadłem w stany okołodepresyjne. Doszedłem do wniosku, że to przez nowe mieszkanie. Zacząłem się wtedy zastanawiać nad ideami modernizmu. One na os. Czecha się nie sprawdziły, tam coś nie zagrało. Ale w innych miejscach przecież modernizm się udał. Chciałem to zobaczyć – opowiada. – Wielu wydaje się, że modernistyczne budynki są złe tylko dlatego, że zbudowano je w PRL. Patrzą na nie i nie dostrzegają ich walorów. By wtedy postawić wartościowy budynek, architekci musieli nieźle konfrontować się z systemem. Dziś mamy kapitalizm i jest to samo – wartościowe rzeczy znów powstają tylko w konfrontacji z systemem – uważa. Robił zdjęcia, wywiady z architektami, tak rozwijał się projekt “Źle urodzone”. [Na podstawie: Trzy ucieczki Filipa Springera. Dokąd i po co?, Michał Wybieralski, Gazeta Wyborcza, 2012-03-17)]

1986 Poznań: Uroczyste podsumowanie konkursu na najlepiej przystrojone okno wystawowe. Za najciekawszą uznano witrynę przygotowaną przez Bożenę Bittner w sklepie perfumeryjnym przy ul. Głogowskiej 69.

1990 Prezydentem miasta Poznania został Wojciech Szczęsny Kaczmarek.

Wojciech Szczęsny Kaczmarek urodził się 24 marca 1942 roku. Był dwukrotnie prezydentem Poznania w latach 1990-1994 i 1994-1998. W Poznaniu powtarzał, że „rura jest apolityczna”. Uważał, że rozwiązywanie problemów lokalnych nie powinno odbywać się pod dyktando sił politycznych.

Reaktywował Związek Miast Polskich i był jego pierwszym prezesem. W latach 1980-1990 działał w NSZZ “Solidarość”. W roku 1982 wyjechał na dwa lata do Szwajcarii jako pracownik naukowy Politechniki w Zurychu. W latach 1987-1988 wykładał na Uniwersytecie Paris Nord.

W 1997 roku otrzymał z rąk prezydenta Francji, Jacquesa Chiraca Order Legii Honorowej. Został też odznaczony Orderem za Zasługi dla Republiki Węgier oraz Orderem Polonia Resituta.

Od 2000 do 2003 roku był konsulem generalnym Rzeczpospolitej Polskiej w Paryżu. Wojciech Szczęsny Kaczmarek był dr hab. nauk fizycznych UAM. Znał cztery języki obce: angielski, francuski, węgierski i rosyjski. Pasjonował się historią. Wychował trzech synów.

Prezydentowi Wojciechowi Szczęsnemu Kaczmarkowi możemy zawdzięczać m.in. przyspieszenie budowy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju i otwarcie miasta na świat.

Po inauguracyjnym posiedzeniu odrodzonej Rady Miasta Poznania 2 czerwca, radni spotkali się ponownie 6 czerwca, aby dokonać wyboru prezydenta. Miał to być pierwszy prezydent Poznania od czasu Cyryla Ratajskiego wyłoniony przez niezależny samorząd miasta.

O stanowisko rywalizowali wówczas Wojciech Szczęsny Kaczmarek, Andrzej Porawski, Maciej Musiał i Roman Andrzejewski. Po kilku turach, w finałowym głosowaniu Kaczmarek pokonał Andrzejewskiego minimalną liczbą głosów i został prezydentem Poznania. Swój urząd sprawował przez dwie kadencje do 1998 r. Był także radnym, ponieważ można było w tamtym czasie łączyć te funkcje. Był także pierwszym prezesem Związku Miast Polskich. [Źródło: https://www.poznan.pl/mim/bm/news/z-rady-miasta,c,16/zaczelo-sie-od-kaczmarka,148448.html]

Prezydent Wojciech Szczęsny Kaczmarek i Lech Krzyżaniak – dyrektor Muzeum Archeologicznego – 1991 r. Foto: Muzeum Archeologiczne

1998 Zmarł Teodor Śmiełowski, nestor dziennikarzy poznańskich.

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim. Swe pierwsze, jeszcze niedojrzałe, ale pełne pasji artykuły poświęcone aktualnym wydarzeniom w dziedzinie polityki, literatury i muzyki drukował od 1938 roku na łamach poznańskiego dwutygodnika” Orlęta”, pisma młodzieży szkolnej. We wczesnej młodości śpiewał w chórze katedralnym ks. dr. Wacława Gieburowskiego, później, w latach powojennych, już jako dziennikarz występował w roli sprawozdawcy i recenzenta festiwali baletowych i konkursów im. Henryka Wieniawskiego.

ZDARZYŁO SIĘ 6 CZERWCA

1523 Koniec unii kalmarskiej, zawartej przez Danię, Norwegię i Szwecję w 1397 roku. Gustaw I Waza, przywódca powstania w prowincji Dalarna, koronuje się na króla Szwecji. Dzień Flagi Szwedzkiej. omue

1599 W Sewilli urodził się Diego Rodriguez de Silva Velazquez najwybitniejszy malarz XVII wiecznej Hiszpanii. Przełomem w jego karierze był portret króla Filipa IV, namalowany w 1624 roku, który tak zachwycił monarchę, że dał Velazquezowi status oficjalnego malarza dworu. Jego dworskie portrety nie były tak sztuczne i upozowane jak malowali to jego poprzednicy. Don Diego utrwalał dostojników w sytuacjach naturalnych, wziętych z życia. Był mistrzem kompozycji oświetlenia i perspektywy, jego obrazy bogate są w detale i w dalsze plany.

Velazquez malował w każdej wolnej chwili, jeśli nie miał żadnego modela pod ręką malował po prostu widok za oknem. Namalował też „Wenus z lustrem”, pierwszy kobiecy akt w malarstwie hiszpańskim a także jeden z pierwszych w ogóle, w którym naga kobieta nie odgrywa żadnej mitologicznej sceny czy alegorii, lecz namalowano ją po prostu dla piękna jej ciała.

1606 Urodził się Pierre Corneille, największy obok Racine’a, dramaturg francuskiego klasycyzmu, autor „Cyda”.

1683 W Oksfordzie z inicjatywy Elias Ashmole’a otwarto pierwsze na świecie muzeum “Ashmolean”. Wystawa składała się z wypchanych zwierząt i kilku okazów ptaka Dodo.

1714 Urodził się Józef I Reformator, król Portugalii.

Za rządów Józefa 1 listopada 1755 miało miejsce wielkie trzęsienie ziemi w Lizbonie, w którym i następującej po nim fali tsunami, zginęło 100 tysięcy ludzi. Trzęsienie przyczyniło się do rozwinięcia się u władcy ciężkiej postaci klaustrofobii. Jako że król nie mógł znieść przebywania w murowanych budynkach, przeniósł dwór do wystawionego na wzgórzach Ajuda miasteczka namiotowego. Stolica została odbudowana ze zniszczeń, a wielka statua króla po dziś dzień dominuje na głównym placu miasta. (zm. 1777).

1794 Wojska polskie pod dowództwem Tadeusza Kościuszki poniosły klęskę w bitwie z armią rosyjską pod Szczekocinami. Zginęło około 2 tys. powstańców.

1799 Urodził się Aleksander Puszkin, poeta rosyjski.

1841 Urodziła się Eliza Orzeszkowa, powieściopisarka i nowelistka.

Orzeszkowa wraz z mężem uczestniczyła w powstaniu styczniowym, którego epizody uwieczniła pod koniec życia w zbiorze „Gloria victis”. Gdy męża zesłano na Sybir, nie zdecydowała się mu towarzyszyć. Wzięła rozwód, co spotkało się z powszechnym potępieniem i zajęła się działalnością oświatową. Powieści „Marta”, „Cham” oeraz najwybitniejsza „Nad Niemnem”, monumentalny obraz życia ziemiaństwa w czasach popowstańczych, cieszyły się ogromną popularnością. W 1914 roku kandydowała do Nagrody Nobla.

1875 Urodził się Tomasz Mann, pisarz niemiecki. Autor powieści: Czarodziejska góra”, „Buddenbrokowie”, „Józef i jego bracia”, „Doktor Faustus”, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1929 roku.

1882 H.W. Seely z Nowego Yorku opatentował elektryczne żelazko.

1906 Miała miejsce pierwsza wyprawa reprezentacji piłkarskiej Anglii na kontynent i wygrana z Austrią 6:1.

1922 Urodził się Jerzy Broszkiewicz, polski pisarz. Autor PRL’owskiej lektury dla klasy 5 – Wielka, większa i największa (Nasza Księgarnia 1960). Na jej postawie nakręcono film fabularny)

http://www.youtube.com/watch?v=hOI55bT1Dlk

1930 W USA w Massachusets po raz pierwszy w świecie rozpoczęto sprzedaż mrożonej żywności (m.in. marchewki).

1933 W Camdenie w stanie New Jersey otwarto pierwsze kino samochodowe dla 4.000 aut.

1937 Początek pierwszych zawodów samochodowych o Grand Prix Polski (trwały do 11.06.). Na dystansie 2103 km zwyciężył Aleksander Mazurek na samochodzie “Chevrolet”.

1944 Wojska sowieckie przekroczyły przedwojenną granicę polską pod Sarnami.

1949 Pierwsze wydanie powieści George’a Orwella “Rok 1984”.

1951 W Berlinie (ówcześnie Zachodnim) rozpoczął się pierwszy międzynarodowy festiwal filmowy.

1954 Urodziła się Magdalena Łazarkiewicz, polska reżyserka filmowa. Córka Ireny Rybczyńskiej i Henryka Hollanda, siostra Agnieszki Holland, wdowa po reżyserze Piotrze Łazarkiewiczu oraz matka kompozytora Antoniego Gross-Łazarkiewicza. (Ostatni dzwonek, Ekipa).

1954 W Lublinie urodził się Władysław Żmuda, polski piłkarz, trener piłkarski. Reprezentant Polski, Medalista Mistrzostw Świata 1974 i 1982 oraz Igrzysk Olimpijskich w 1976.

1958 Charles de Gaulle powiedział, że Algieria będzie zawsze francuska.

1960 Urodził się Steve Vai, gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów i producent nagrań. Zaczynał karierę w zespole Franka Zappy. Później współpracował z zespołami Alcatrazz, David Lee Roth i Whitesnake. Jego pierwszym, solowym wydawnictwem był album “Flex-Able”.

1963 Uruchomienie pierwszego polskiego doświadczalnego lasera zbudowanego w Instytucie Fizyki PAN.

1966 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów: „Paint It, Black” – The Rolling Stones.

1969 Wykrystalizował się najsłynniejszy skład Deep Purple – Richie Blackmore, Ian Gillan, Jon Lord, Ian Paice, Roger Glover, który nagrał legendarne albumy “In Rock”, “Fireball” czy “Made In Japan”. W tym składzie muzycy spotkali się ponownie w latach 80., czego efektem była między innymi znakomita płyta “Perfect Strangers”.

1973 Z taśmy produkcyjnej w Bielsku zjechał pierwszy Fiat 126 ze znaczkiem p, całkowicie z włoskich części.

1982 Armia izraelska wkroczyła do Libanu. Rada Bezpieczeństwa ONZ w pośpiechu uchwaliła rezolucje domagającą się od Izraela bezwzględnego wycofania się z Libanu.

1984 Aleksiej Pażytnow stworzył w Związku Radzieckim kultową grę o nazwie Tetris.

1988 W czerwcu tego roku „Żołnierz Polski” pisał: „Dla uczczenia 45 rocznicy powstania Ludowego Wojska Polskiego podchorążowie, kadeci i marynarze Akademii Marynarki Wojennej zobowiązali się m. in. zdobyć dodatkowo tytuły: Drużyn Służby Socjalistycznej, odznaki Wzorowego Podchorążego, Kadeta i Marynarza, 23 klasy specjalistów wojskowych. Oddać honorowo 46 litrów krwi oraz ufundować dwie książeczki mieszkaniowe podopiecznym Państwowego Domu Dziecka”.

1990 Weszła w życie ustawa uchylająca ustawę o kontroli publikacji i widowisk oraz znosząca Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, czyli cenzurę.

1992 David Bowie ożenił się z modelka i aktorką Iman. Ceremonia ślubna odbyła się we Florencji we Włoszech.

1996 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów: „The Crossroads” – Bone Thugs’n’Harmony.

1998 Premiera serialu „Sex w wielkim mieście” w Telewizji HBO.

http://www.youtube.com/watch?v=wi2NjHKOvL4

1998 Nr 1 brytyjskiej listy przebojów: “C’est La Vie” – B*Witched.

2005 Koncern Apple Computer ogłosił, że od 2006 jego komputery będą produkowane na podstawie technologii firmy Intel. Zademonstrowano również działający system Mac OS X na zwykłym komputerze typu PC.

Imieniny obchodzą: Doroteusz, Norbert, Paulina, Filip, Artemiusz, Dorota

Paulina jest kobietą niespokojną, nadpobudliwą i zmienną. Lubi podróże i wygody osobiste. Jej patronką jest żyjąca w III wieku św. Paulina Greczynka, którą za wyznanie chrześcijaństwa rzymscy oprawcy zakatowali swym ulubionym narzędziem tortur – pejczem z ołowianymi końcami. Paulina to żeńska forma imienia Paulus, oznaczającego tyle co „mały, drobny”. Szczęśliwym kolorem Pauliny jest czerwień a szczęśliwym zwierzęciem łabędź.

Zdaniem astrologów Paulina to bardzo pobudliwa, nerwowa choleryczka, łatwo tracąca zimną krew, nerwowość nadrabia sztuczną wyniosłością. Jest inteligentna i daje to odczuć innym, czasami zgryźliwie i w sposób raniący duszę. Sprawdza się jako dziennikarka lub pracownik reklamy. Nie może żyć bez poczucia sukcesu. Miewa natomiast kłopoty ze znalezieniem życiowego partnera, bo tak idealizuje „księcia z bajki”, że nie może spotkać go na ulicy.

Filip to imię macedońskich, hiszpańskich i francuskich władców, wywodzi się od greckiego wyrazu, “philippos” co oznacza „lubiący, kochający konie”.

Przysłowie: Wyrwał się jak Filip z konopi. Przysłowie wywodzi się z Białorusi, gdzie filip znaczy zając.

Greckie imię Doroteusz znaczy “dar od Boga”.

Imię Norbert ma germański rodowód. Znaczy – sławny ktoś z północy. Norbert jest znawca natury ludzkiej i przyrody. Ma dar mówienia i popularyzacji wiedzy. Posiada twórczy umysł, ujmującą osobowość, elegancką powierzchowność i poczucie humoru.