Kalendarium

KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 15 STYCZNIA

Kręta [Nowowiejskiego - Kościuszki]  Foto: Narodowe Archiwm Cyfrowe / IKC

Słońce w znaku Koziorożca

Malawi – Dzień Johna Chilibwe
Dzień Interlingwy
Dzień Wikipedii

Urodzeni 15 stycznia są hojnie przez naturę obdarzeni inteligencją. Są zdolni do wielkich dokonań, błyskawicznie analizują sytuację i znajdują oryginalne rozwiązania, co spotyka się z uznaniem otoczenia. W swoich zamierzeniach są wytrwali. Przelotne miłostki traktują marginalnie. Dom i rodzina jest u nich zawsze na pierwszym miejscu. Mimo tylu niezwykle przydatnych cech charakteru są nieufni i pełni wątpliwości.

Cytaty na dziś:

• Na ciele kobiecym zawsze coś się znajdzie dla męskiej ręki i męskiego oka. Bohumil Hrabal (1914-1997), pisarz czeski
• Kiedy żołnierza werbują, złote góry obiecują. Przysłowie polskie

KALENDARIUM POZNAŃSKIE

1653 “Dnia 15 stycznia z przyczyny niebezpieczeństwa buntu Chmielnickiego, który krajowi zagrażał, odbyło się w kościele katedralnym uroczyste nabożeństwo dla uproszenia od Boga pomyślności dla oręża polskiego. Po czym wyruszyła uroczysta procesja z cudownym krzyżem do kościoła Marii Magdaleny, gdzie znajdowało się wszystko duchowieństwo świeckie i zakonne, magistrat, cechy i mnóstwo ludu”.

Widoku miasta Brauna i Hogenberga z 1618 roku

Widoku miasta Brauna i Hogenberga z 1618 roku

1813 Przybył do Poznania król Neapolu Murat i wicekról Italii. Murat opuścił Poznań po trzech dniach, natomiast wicekról Italii był w Poznaniu do 12 lutego. Jeszcze w tych pełnych zwątpienia dniach wystawili poznaniacy około 30 jeźdźców do walki. Ostatnie grupy wojska francuskiego opuściły miasto 13 lutego. W ślad za ostatnimi oddziałami wojsk francuskich wkroczyli do Poznania kozacy i rosyjski generał, graf Woroncow. Dowódca rosyjski ogłosił proklamację, w której zapowiadał zachowanie wszystkich dotychczasowych władz miejskich.

J. Fort, Wkroczenie Francuzów do Poznania 6 listopada 1806 roku. Fot. archiwum Wersalu

J. Fort, Wkroczenie Francuzów do Poznania 6 listopada 1806 roku. Fot. archiwum muzeum w Wersalu

1844 W poznańskiej sali bazarowej “zgromadziło się osób przeszło czterysta na koncert Samuela Kossowskiego. Fantazya jego własnej kompozycji spowodowała najhuczniejsze oklaski.

Gra Kossowskiego świadczy o niepospolitym talencie. Udaje się on do Niemiec i Francyi. Nie wątpimy, że skoro się rozpatrzy w muzycznym świecie, stanie pomiędzy pierwszymi mistrzami” Domysły poznańskiego recenzenta sprawdziły się. Kossowski występował “we wszystkich znaczniejszych miastach polskich oraz w Austrii i Niemczech. Krytyka ówczesna chwaliła piękność jego tonu i technikę znacznie wyrobioną”.

Hotel Bazar w 1845 roku Foto: fotopolska.eu

1856 W kościele św. Marcina odbywały się uroczystości żałobne w związku ze śmiercią Adama Mickiewicza.

“Kościół św. Marciński nie mógł objąć tłumów ludu z miasta i prowincji; schody i podwórze były zapchane mimo dokuczliwego zimna” – pisał świadek tych wydarzeń. Na środku kościoła ustawiono katafalk z portretem poety. Mowę żałobną, pełną patriotycznych akcentów, wygłosił najlepszy w owych czasach kaznodzieja poznański – ks. Aleksy Prusinowski.

Pomnik Adama Mickiewicza (1909-14)

1873 W Poznaniu urodził się Władysław Teodor Benda, malarz, ilustrator i projektant.

Był synem muzyka Jan Szymona Bendy, spokrewniony z polską aktorką Heleną Modrzejewską. Rysunku uczył się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Wiedniu. W 1899 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W roku 1911 został obywatelem amerykańskim. Wykonał dziesiątki ilustracji dla tak znanych magazynów jak Life, Vanity Fair, Hearst’s International, Cosmopolitan, Liberty, The Saturday Evening Post oraz Vogue.

Benda był dumny ze swoich polskich korzeni i ściśle współpracował z polonijnymi organizacjami w USA, m.in. z Fundacją Kościuszkowską. Zaprojektował wtedy wiele plakatów propagandowych dla Stanów Zjednoczonych oraz Polski. Za patriotyczną działalność został uhonorowany przez polski rząd Orderem Odrodzenia Polski.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Benda

Tablica na Collegium Znanieckiego UAM Foto: wikipedia1882 We wsi Świątniki na Kujawach, w zaborze pruskim urodził się Florian Znaniecki, socjolog, filozof kultury. Autor prac z zakresu psychologii społecznej i socjologii wychowania. Profesor Uniwersytetu Poznańskiego. Zmarł 23 marca 1958 roku.

W latach 1902-1903 studiował filozofię i socjologię na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, lecz w 1903 został stamtąd relegowany przez władze rosyjskie za udział w studenckich protestach przeciwko ograniczaniu swobód akademickich. W latach 1903-1909 kontynuował studia na uniwersytetach w Genewie, Zurychu oraz Paryżu (w Sorbonie), miał tam okazję poznać tak wybitnych naukowców jak Henri Bergson czy Émile Durkheim.

W 1913 roku poznał Williama Thomasa, socjologa amerykańskiego, który zaprosił Znanieckiego do współpracy w USA. Przybył on do Chicago w 1914 roku i spędził tam pięć lat, podjął pracę z Thomasem nad dziełem Chłop polski w Europie i Ameryce. W 1920 r. powrócił do ojczyzny, która w czasie jego nieobecności odzyskała niepodległość i zamieszkał w Poznaniu.

W 1920 roku objął katedrę socjologii na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie specjalnie dla niego została utworzona Katedra Filozofii, zamieniona na Katedrę Socjologii i Filozofii Kultury. Był twórcą socjologii w Polsce i jej instytucjonalnym organizatorem.

W okresie poznańskim wydał Wstęp do socjologii i Socjologię wychowania. W 1921 roku założył Instytut Socjologiczny w Poznaniu, a w roku 1930 czasopismo “Przegląd Socjologiczny”.

Zygmunt Zaleski Foto: http://www.archiwumkorporacyjne.pl1894 Urodził się Zygmunt Zaleski, w latach międzywojennych piastował funkcję wiceprezydenta Poznania. Był prezesem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, a przede wszystkim inicjatorem i wydawcą “Kronik Miasta Poznania”.

Zygmunt Zaleski – historyk, ekonomista, autor licznych przewodników po Poznaniu. Studiował ekonomię w Kilonii, Wrocławiu i Berlinie. Brał udział w tworzeniu polskiej administracji w czasie Powstania Wielkopolskiego.

W roku 1921 był kierownikiem Poznańskiego Urzędu Statystycznego i współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Statystycznego.

Był także pomysłodawcą serii Biblioteka Kroniki Miasta Poznania, organizatorem Muzeum Miasta Poznania. Autor książek o Poznaniu: Przewodnik po Ratuszu Poznańskim, Nazwy ulic w Poznaniu, Biblioteka Jana Kasprowicza w Muzeum Miejskim.

W roku 1937 pełnił funkcję tymczasowego wiceprezydenta miasta Poznania. W 1924 urzędowo zmienił nazwisko z Zalewski na Zaleski.

1919 W Berlinie została zamordowana Róża Luksemburg – teoretyk ekonomii politycznej, działaczka socjalistyczna. Przywódczyni lewicy socjaldemokracji niemieckiej, współzałożycielka Komunistycznej Partii Niemiec. W 1903 roku mieszkała w Poznaniu przy dzisiejszej ulicy Szamarzewskiego 21.

Pamiatkowa tablica - w tym domu mieszkała Róża LuksemburgNie ulega wątpliwości, że Róża Luksemburg była jedną z najwybitniejszych liderów polskiego i niemieckiego ruchu robotniczego na przełomie XIX i XX wieku. Sprzeciwiała się co prawda walce o niepodległość Polski, ale także należała do zagorzałych krytyków Lenina i bolszewików. Nawet po przewrocie październikowym w 1917 roku w Rosji, niesłusznie nazywanym rewolucją, nie zmieniła zdania na jego temat.

W przeciwieństwie do Lenina, uważała, że rewolucję powinny przeprowadzić masy robotnicze, a nie partia, jak miało to miejsce w Rosji. Zarzucała Leninowi tendencje dyktatorskie, co jej zdaniem było sprzeczne z ideą socjalizmu. Luksemburg uważała, że nie może być mowy o prawdziwym socjalizmie bez demokracji, a prawdziwa demokracja może zostać urzeczywistniona tylko w socjalizmie. Nic dziwnego, że program Róży Luksemburg został odrzucony przez Lenina.

Być może że gdyby Luksemburg nie została zamordowana w Berlinie w 1919 roku i pożyła jeszcze kilka lat, z pewnością Stalin umieściłby ją na liście najzagorzalszych „wrogów ludu” i „agentów imperializmu”, obok Trockiego.

[źródło: Marcin Kasprzak i Róża Luksemburg, czyli socjaliści w dziewiętnastowiecznym Poznaniu , blog Macieja Brzezińskiego, www.poznanskiehistorie.blogspot.com]

1933 Zmarł Maciej Wierzbiński, znany dziennikarz, działacz i pisarz, wyróżniony za swoją pracę krótko przed śmiercią nagrodą literacką im. Orzeszkowej.

Maciej Wierzbiński Foto: wir-ksiaz.plRedagował poznański „Tygodnik Praca”, w latach  1901-1902  “Dziennik Kujawski” w Inowrocławiu i za drukowane korespondencje o strajku szkolnym we Wrześni znalazł się w więzieniu. Po odbyciu kary musiał wyjechać do Poznania. Ponadto, za pisanie artykułów o tematyce antyniemieckiej został skazany na 2 lata więzienia, na skutek czego przeniósł się następnie do Warszawy. Negatywne doświadczenia z władzami niemieckimi wpłynęły też na jego twórczość, w której często pojawiały się akcenty skierowane przeciwko zaborcy.

Wierzbiński angażował się również politycznie, pisząc broszury dotyczące polskości Śląska, Wielkopolski i Warmii. Po II wojnie światowej jego książki nie były wznawiane i pisarz został w dużej mierze zapomniany.

Wielką popularność przyniosła mu powieść historyczna „Stach Wichura”, wydana po raz pierwszy w 1920 r. nakładem Księgarni św. Wojciecha w Poznaniu.

Autor opisuje autentyczne zdarzenia powstania poznańskiego wiosną 1848 r. Tytułowy bohater jest z pochodzenia chłopem, który dzięki splotowi okoliczności ukończył poznańskie Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Jest wyborowym strzelcem i bierze aktywny udział w powstaniu. Kulminacją powieści jest bitwa o Książ (Wielkopolski) 29 kwietnia 1848 r. Epilog opowiada historię kolejnej bitwy powstańczej – pod Miłosławiem 30 kwietnia 1848.

Maciej Wierzbiński - Nowele Foto: Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa

1939 Zmarł Telesfor Otmianowski, poznański kupiec w branży nasion i działacz społeczny.

Początkowo uczęszczał do szkół w Szamotułach, a około 1968 rozpoczął praktykę handlową w poznańskim Hotelu Saskim, gdzie zaczynano właśnie prowadzić handel nasionami dla ziemian.

W 1873, razem z Bolesławem Ziętkiewiczem, otworzył sklep w którym handlowano nasionami i sprzętem domowym oraz gospodarczym. W spółce tej działał do 1881, kiedy to otworzył własny sklep z nasionami (przy ul. Wrocławskiej w Poznaniu). Sklep rozwijał się w znaną firmę (pod nazwą „Telesfor Otmianowski”) prowadzącą handel detaliczny i półhurtowy nasionami dla ogrodnictwa, rolnictwa i leśnictwa. Od 1912 rozpoczęto też sprzedaż hurtową. Firma oferowała materiał pochodzący od lokalnych plantatorów, jak również nasiona z Danii, Holandii, Węgier, Francji i Niemiec. Prowadziła też eksport do Europy Zachodniej (głównie nasiona roślin motylkowych. Oprócz handlu nasionami sprzedawano środki ochrony roślin, nawozy sztuczne oraz narzędzia ogrodnicze.

Przez cały czas pobytu w Poznaniu zaangażowany w działalność społeczną. Początkowo w Towarzystwie Młodzieży Kupieckiej i Towarzystwie Przemysłowym, od 1888 związany z Korporacją Kupców Chrześcijańskich, gdzie był prezesem (w latach 1898-1922), a następnie prezesem honorowym. Od 1884 pracował w Radzie Nadzorczej Banku Przemysłowców, a w latach 1909-1926 był prezesem tej Rady. Był też współzałożycielem Rady Giełdy Zbożowo-Towarowej (1920).

Brał udział w przygotowywaniu władz polskich w czasie wyzwalania Wielkopolski spod zaboru pruskiego. W 1920 miał znaczny udział finansowy w przygotowaniu pociągu sanitarnego dla I Armii. [wikipedia, fot. Album przemysłu i handlu]

1947 Urodził się Wojciech Kruk, polityk, przedsiębiorca, ekonomista, senator II, III i IV kadencji.

W 1969 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. W 1974 przejął rodzinny zakład jubilerski W. Kruk, działający od 1840. Na jego podstawie na początku lat 90. stworzył spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (której prezesował do 1996), a następnie spółkę akcyjną. Objął funkcję przewodniczącego rady nadzorczej tego przedsiębiorstwa. Stanął też na czele rady Krajowej Izby Gospodarczej oraz Wielkopolskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, został członkiem Polskiej Rady Biznesu.

W latach 1991–2001 był senatorem II, III i IV kadencji z województwa poznańskiego. Należał do KLD i Unii Wolności. Od 2001 politycznie związany z Platformą Obywatelską. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w wyborach do Senatu z ramienia Bloku Senat 2001. [wikipedia]

1949 Urodził się Wiesław Komasa, aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy, także reżyser teatralny, lektor i recytator.

Wieslaw Komasa, kadr z filmu Lincz Foto: materiały prasowe dystrybutoraAktor debiutował na scenie kaliskiego Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego rolą Albina w “Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry w reżyserii Macieja Prusa (1971).

W 1973 roku, wraz z częścią zespołu i dyrektor kaliskiej sceny Izabellą Cywińską, przeniósł się do Teatru Nowego w Poznaniu i spędził tam piętnaście lat.

Od 1973 roku współtworzył świetny zespół poznańskiego Teatru Nowego. Pierwszą dużą rolą aktora była brawurowo zagrana postać Pietrka z “A jak królem, a jak katem będziesz” wg prozy Tadeusza Nowaka w reżyserii Janusza Nyczaka (1973).

Na scenie poznańskiego Teatru Nowego rozpoczęła się też wieloletnia współpraca Komasy z Januszem Wiśniewskim. Aktor zagrał Stracha w “Balladynie” Juliusza Słowackiego (1979), a później w słynnych autorskich przedstawieniach Wiśniewskiego o końcu cywilizacji – “Panopticum à la Madame Tussaud. Wielkie umieranie, czyli czarna śmierć. Paris 1680.” (1982) i “Końcu europy” (1983). Wcielił się także w postać Ojca w “Modlitwie chorego przed nocą” Wiśniewskiego (1987). Natomiast rolą Brzozy z “Cmentarzy” wg Marka Hłaski w reżyserii Cywińskiej (1988)

Komasa żegnał się z poznańską sceną, by powędrować wraz z grupą teatralną Wiśniewskiego, Zespołem Janusza Wiśniewskiego, do Warszawy.

Wiesłąw Komasa i Helena Łabonarska w sztuce Opera za trzy Grosze Brechta w Teatrze Nowym (1974)

Wiesław Komasa i Helena Łabonarska w sztuce Opera za trzy grosze Bertolda Brechta w Teatrze Nowym (1974) Foto: Jacek Kulm / Biblioteka Raczyńskich / Cyryl

1951 Urodził się Krzysztof Deszczyński, aktor lalkarz, scenarzysta, reżyser.

Swoją pierwszą pracę artystyczną rozpoczął w Poznańskim Teatrze Lalki i Aktora Marcinek. W stanie wojennym odszedł z teatru i rozpoczął pracę na własny rachunek. Od 1983 roku Krzysztof Deszczyński, Krzysztof Jaślar i Zbigniew Górny stworzyli cykl widowisk telewizyjnych dla dzieci, pt. „Dziecko potrafi”. W 1985 roku napisał i wyreżyserował pierwszy spektakl kabaretowy dla dzieci pt. „6 dni z życia kolonisty” w którym wystąpił Bohdan Smoleń i od tej daty zaczęła się ich stała współpraca. Następnie został dyrektorem artystycznym Estrady Poznańskiej.

W 1990 roku założył Firmę Smoleń i Deszczyński, a rok później powstał Kabaret Bohdana Smolenia. Napisał i wyreżyserował wszystkie programy tego kabaretu. W 1997 roku powstał program kabaretowy „Jubileusz, czyli 50 lat wątroby Bohdana Smolenia”. Od 2019 roku zajmuje się pisaniem wspomnień i literatury podróżniczej. [wikipedia, fot.: https://www.facebook.com/krzysztof.deszczynski.3]

1988 Próbna jazda ekspresu do Szczecina. Wyjazd godz. 9:45 – przyjazd do Szczecina o godz. 12:34. Wyjazd ze Szczecina o godz. 13.34 i przyjazd do Poznania o godz. 15:50. Pociąg nie zatrzymywał się na żadnej stacji.
[Źródło: Kronika Miasta Poznania, rocznik RLVII, nr 2, s.141]

ZDARZYŁO SIĘ 15 LISTOPADA

69 Zamordowanie Galby. Salwiusz Othon został cesarzem z woli pretorianów.

1559 Odbyła się uroczystość koronacji Elżbiety I – królowej Anglii. Za jej rządów, po pokonaniu floty hiszpańskiej, Anglia rozpoczęła swe panowanie na morzu.

1582 Król Stefan Batory i car rosyjski Iwan Groźny zawarli w Jamie Zapolskim 10 letni rozejm w wojnie o Inflanty. Po zwycięstwach Batorego nad Moskwą Polska odrobiła straty terytorialne na północnym wschodzie kraju.

1622 Ochrzczony został Jean – Baptiste Poquelin – Molier, twórca klasycznej komedii francuskiej. Autor “Świętoszka”, Don Juana”, “Mizantropa”.

1701 W zamian za udzieleni poparcia cesarzowi Leopoldowi I w rozgrywce o sukcesję hiszpańską książę pruski i elektor brandenburski Fryderyk III uzyskał zgodę na koronację jako “król w Prusiech”.

1734 W podziemiach katedry na Wawelu odbył się uroczysty pogrzeb Jana III Sobieskiego, jego żony Marii Kazimiery oraz króla Augusta II. Szczątki Jana III i jego żony spoczywały wcześniej w Warszawie w kościele oo. Kapucynów. W Krakowie kondukt pogrzebowy przeszedł drogą królewską od kościoła św. Floriana do katedry wawelskiej. Był to ostatni pogrzeb królewski. August III został pochowany w Dreźnie, a Stanisław August Poniatowski w Petersburgu. z

1759 Otwarcie londyńskiego British Museum.

1784 Angielski chemik Henry Cavendish zapalił wodór i uzyskał wodę.

1797 W Londynie po raz pierwszy na głowach panów pojawił się cylinder.

1869 Urodził się Stanisław Wyspiański, dramaturg, malarz, reformator teatru polskiego.

1887 Zmarł Julian Ordon, polski wojskowy, oficer powstania listopadowego, dowódca reduty na Woli, bohater Reduty Ordona Adama Mickiewicza (ur. 1805).

1891 Urodził się Osip Mandelsztam, poeta rosyjski. Był dwukrotnie aresztowany na podstawie fałszywych oskarżeń i skazany na pobyt w obozie pracy. Zmarł 27.12.1938 r.

1906 Urodził się Arystoteles Sokrates Onassis, grecki armator. i finansista, mąż Jacqueline Kennedy. Zmarł 15 marca 1975 roku.

1907 Urodził się Janusz Kusociński, lekkoatleta. Mistrz olimpijski w biegu na 10 kilometrów w Los Angeles; zginął rozstrzelany przez hitlerowców w Palmirach koło Warszawy.

1907 Dr Lee De Forest opatentował triodę, lampę elektronową, która zrewolucjonizowała środki łączności. Patent został mu przyznany za „urządzenie do wzmacniania słabego prądu elektrycznego”.

1915 Urodziła się Brazylijka – Maria Emma Hulda Lenk, pierwsza pływaczka z Ameryki Południowej, która wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku. Była prekursorką stylu motylkowego.

1919 W Katastrofie morskiej zginął Andrzej Małkowski, twórca polskiego skautingu. Statek, którym płynął z Francji do Odessy, gdzie znajdowały się polskie oddziały wojskowe, wpadł na minę w Cieśninie Messyńskiej.

1920 Marka polska stała się jedyną walutą obowiązującą na terenie całej Rzeczpospolitej.

Marka Polska emisja z 1919 roku Foto: cc/wikipedia

1925 Urodził się Jarema Stępowski, aktor.

1929 Urodził się Martin Luther King, pastor – baptysta, polityk amerykański walczący o prawa Murzynów, laureat pokojowej Nagrody Nobla. Stosował taktykę walki o prawa obywatelskie Murzynów, która polegała na zajmowaniu przez czarnych studentów miejsc rezerwowanych dla białych w lokalach publicznych (taktyka sit-ins). Poparte to było tzw. rajdami wolności, czyli publicznym domaganiem się w miastach Południa zniesienia segregacji rasowej. King sprowokował zaangażowanie się administracji J.F.Kennedy’ego w obronę praw obywatelskich Murzynów. W roku 1963 prowadził „marsz na Waszyngton” na czele 250 tys. ludzi obu ras.

1934 Pod przewodnictwem ministra Józefa Becka otwarto sesję rady Ligi Narodów w Genewie. Sesja poświęcona była głównie sprawom plebiscytu w Saarze.

1938 Urodziła się Barbara Wrzesińska, polska aktorka. Największą popularność zdobyła występując w telewizyjnym kabarecie Olgi Lipińskiej, w którym grała słynną panią Basieńkę.

1948 W Waszyngtonie zakończono budowę Pentagonu, największego budynku biurowego na świecie.

Pentagon w Waszyngtonie Foto: cc?wikipedia

1969 Zapadły wyroki na przywódców protestu z marca 1968 roku. Jacek Kuroń i Karol. Modzelewski zostali skazani na 3,5 roku więzienia

1965 W Klubie Stoczniowców w Elblągu po raz pierwszy wystąpił zespół Czerwone Gitary. Grupa zagrała jeszcze pod nazwą Pięciolinie, ponieważ organizatorzy nie zdążyli wydrukować nowych plakatów reklamujących ich występ.

1972 Małgorzata II została ogłoszona królową Danii.

1975 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów “Mandy” – Barry Manilow.

1980 Zmarł Leszek Herdegen – aktor filmowy i teatralny, poeta. Ogółem zagrał na scenach teatralnych ponad 50 ról. Największy sukces odniósł głośną kreacją Hamleta w Starym Teatrze.Na ekranie debiutował w 1960 roku w filmie Lunatycy. Inne filmy: Rok pierwszy (1960), Faraon (1966), Kopernik (1973), (1974), Potop (1974). Jego głos znany jest z Pieśni o Małym Rycerzu z filmu Pan Wołodyjowski.

1983 Republika – Biała flaga – nr 1 w 39. notowaniu Listy Przebojów Programu 3.

1990 Pierwsza emisja programu Radio Małopolska Fun, które przekształciło się później w Radio RMF FM. Dokładnie w samo południe, w centrum nadawczym Chorągwica włączono nadajnik retransmitujący 24-godzinny program francuskiej stacji Fun Radio. Pierwszym utworem, jaki zabrzmiał na antenie, była piosenka zespołu Toto – “Africa”.

1999 Lista Przebojów Programu 3, notowanie 885: 1. Dziewczyna bez zęba na przedzie – Kult, 2. The Power Of Good-Bye – Madonna, 3. Mamona – Republika.

Imieniny obchodzą: Makary, Arnold, Paweł, Dobrawa, Dabrówka, Domosław, Izydor, Dalemir, Domasław, Franciszek, Maur, Micheasz

Makary – w języku greckim Makarios – imię oznacza „szczęśliwy”, „błogosławiony”.
Makary jest zdolnym kupcem, przemysłowcem lub finansistą. Jest żądny władzy, energiczny, sceptyczny i wiecznie zajęty. Można polegać na jego słowie. Jest wiecznie zajęty.

Paweł, imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznacza mały, drobny, imię w Polsce używane od XIII wieku.

Imię Izydor ma greckie pochodzenie i tłumaczy się je jako “dar Izydy”. Mężczyzna o tym imieniu jest silny, ma duży temperament i predyspozycje do uprawiania sportu. Jest słowny i punktualny. Nie przywiązuje wagi do znajomości, przyjaźni czy dobrosąsiedzkich stosunków. Często uważany za odludka. Kocha teatr. Nie ma zdolności kierowniczych.

1933 Zmarł Maciej Wierzbiński, znany dziennikarz, działacz i pisarz, wyróżniony za swoją pracę krótko przed śmiercią nagrodą literacką im. Orzeszkowej.

Redagował poznański „Tygodnik Praca”, w latach 1901-1902 “Dziennik Kujawski” w Inowrocławiu i za drukowane korespondencje o strajku szkolnym we Wrześni znalazł się w więzieniu. Po odbyciu kary musiał wyjechać do Poznania. Ponadto, za pisanie artykułów o tematyce antyniemieckiej został skazany na 2 lata więzienia, na skutek czego przeniósł się następnie do Warszawy. Negatywne doświadczenia z władzami niemieckimi wpłynęły też na jego twórczość, w której często pojawiały się akcenty skierowane przeciwko zaborcy.

Wierzbiński angażował się również politycznie, pisząc broszury dotyczące polskości Śląska, Wielkopolski i Warmii. Po II wojnie światowej jego książki nie były wznawiane i pisarz został w dużej mierze zapomniany.

Wielką popularność przyniosła mu powieść historyczna „Stach Wichura”, wydana po raz pierwszy w 1920 r. nakładem Księgarni św. Wojciecha w Poznaniu. Autor opisuje autentyczne zdarzenia powstania poznańskiego wiosną 1848 r. Tytułowy bohater jest z pochodzenia chłopem, który dzięki splotowi okoliczności ukończył poznańskie Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Jest wyborowym strzelcem i bierze aktywny udział w powstaniu. Kulminacją powieści jest bitwa o Książ (Wielkopolski) 29 kwietnia 1848 r. Epilog opowiada historię kolejnej bitwy powstańczej – pod Miłosławiem 30 kwietnia 1848.

Użyte w artykule zdjęcia: fotoportal.poznan.pl, http://www.archiwumkorporacyjne.pl, materiały prasowe dystrybutora, cc?wikipedia, cc/wikipedia, Jacek Kulm / Cyryl, Grażyna Wyszomirska / Biblioteka Raczyńskich / Cyryl, , Narodowe Archiwm Cyfrowe / IKC

Dodaj komentarz

kliknij by dodać komentarz