KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 16 KWIETNIA

16 KWIETNIA Słońce w znaku Barana

Dzień Sapera – obchodzony dla upamiętnienia sforsowania Odry i Nysy Łużyckiej przez wojska Pierwszego Frontu Białoruskiego, w tym polskich żołnierzy z Pierwszej Armii Wojska Polskiego w 1945 roku.

Dzień Włókniarza

Cytaty na dziś:

Mały człowiek rośnie z chwilą, gdy zrozumie swoją małość. Wielki człowiek maleje, gdy zapatrzy się w swoją wielkość. Jerzy Drobnik
Na chytrego lisa jest chytrzejsza łapka. Przysłowie

KALENDARIUM POZNAŃSKIE

1597 Założono osadę Olędry Ujskie; była to pierwsza kolonia olęderska w Wielkopolsce.

1819 Urodził się Agnieszka Baranowska, polska pisarka, dramaturg. (zm. 1890 w Poznaniu).

Od 1825 zamieszkiwała w Wielkim Księstwie Poznańskim. Po śmierci męża Stanisława Baranowskiego, oficera powstania listopadowego, właściciela Marszewa sama zarządzała majątkiem.

Utrzymywała kontakty z literatami – emigrantami, gościła ich w swoim dworku (Karol Baliński, Teofil Lenartowicz, Franciszek Mickiewicz), współpracowała z przebywającym w Broniszewicach Ewerystem Estkowskim. Jej córka Aniela była żoną Edmunda Taczanowskiego.

Jest autorką kilku sztuk, które wystawił w Pleszewie teatr zawodowy i amatorski (najprawdopodobniej z inspiracji Stanisława Sczanieckiego z Karmina), m.in. “Starosty kościańskiego”. W opinii współczesnych uchodziła za “utalentowaną i zacną obywatelkę i matronę powiatu pleszewskiego”. Napisała wiele popularnych wierszy m.in. poświęconych A. Mickiewiczowi. Jej pióra są też dramaty “Starżowie”, “Dramat z pierwszych chwil dziejowych Polski” (1880), “Zamek w Gołuchowie” (wystawiony w 1904 r.). Utwory drukowała przeważnie w prasie kobiecej (“Lechu”, “Dwutygodniku dla Kobiet”), eksponując tematykę patriotyczną. W swej twórczości często wykorzystywała wątki z podań i legend wielkopolskich.

1826 W drodze z Petersburga w Poznaniu gościł generał Artur Wellington, znany angielski dowódca.

1903 Uroczyście poświęcono budynek dzisiejszego I Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu.

Nowo wybudowaną szkołę nazwano: Königliches Auguste Victoria Gymnasium. W zamierzeniach władz niemieckich miała ona zwiększyć liczbę szkół średnich na terenie Poznania (było ich wówczas osiem) i jednocześnie miała stać się ważnym narzędziem pogłębiania germanizacji Wielkopolski.

Budynek przyszłego I LO im. Marcinkowskiego, rok 1910, poniżej kompleks po remoncie (2023)

1923 Ferdynand Foch, marszałek Francji i Polski otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego.

13 kwietnia 1923 roku, francuski marszałek Ferdinand Foch (1851-1929) został mianowany marszałkiem Polski w uznaniu za zasługi na rzecz niepodległej Polski. Marszałek Foch przyczynił się m.in. do zwycięstwa Powstania Wielkopolskiego 1918-1919. Podczas konferencji w Trewirze (16 lutego 1919) w sprawie przedłużenia rozejmu z Compiegne, marszałek Foch wymógł, aby rozejm objął również front polsko-niemiecki w Wielkopolsce, a powstańców wielkopolskich uznać za część sił wojsk alianckich. Układ rozejmowy z Trewiru zablokował ofensywne plany niemieckiego naczelnego dowództwa i zabezpieczył powstańcze zdobycze terytorialne, nie kończył jednak definitywnie walk na Froncie Wielkopolskim. W strefie przyfrontowej do późnych miesięcy 1919 roku dochodziło do incydentów i starć między oddziałami wielkopolskimi i niemieckimi. Gdyby jednak nie interwencja marszałka Ferdinanda Focha, wynik Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 mógłby być niepewny.

1927 Kurier Poznański odnotował:

Do najpoważniejszych robót należało połączenie miasta z Główną wiaduktem na Zawadach. Po blisko rok ciągnących się pertraktacjach z Ministerstwem Komunikacji, minister zatwierdził budowę wiaduktu pod torem kolejowym linii Poznań – Toruń, a Magistrat zlecił wykonanie robót znanej spółce akcyjnej “Towarzystwo Robót Inżynierskich”.

Zakres robót obejmował także wyprostowanie linii ul. Bydgoskiej oraz zbudowanie linii “biednego tramwaju” czyli tramwaju bez szyn, (bowiem nazwa “trolejbus” nie była jeszcze używana).

Trolejbus na Śródce, czasy okupacji, fot: Archiwum MPK

Pierwszy trolleybus na Głownej,fot:  Samochód, nr 20 1930, fotopolska.eu

1940 W Katyniu rozstrzelany został Marian Spojda, popularny w Poznaniu piłkarz i trener Warty.

Obok lekkoatlety Adamczaka i bokserów, reprezentował  Poznań na pierwszych  dla Polski igrzyskach. Było to wielkie wyróżnienie dla chłopaka, który jeszcze kilka lat wcześniej grał w gimnazjalnej drużynie Chelsea Poznań. W 1929 r. Warta z takimi zawodnikami jak Spojda, Wawrzyniec Staliński, Marian Fontowicz, Adam Knioła czy Fryc Scherfke zostaje mistrzem Polski. Spojda – obok takich sław jak Wawrzyniec Staliński, Marian Fontowicz, Adam Knioła czy Fryc Scherfke. Uważany był za najwybitniejszego bodaj zawodnika Warty i jednego z najlepszych pomocników polskich.

W 1929 r. po ukończeniu kariery piłkarskiej, został trenerem, najpierw Legii – ale przedwojennej Legii Poznań, potem Warty aż trafił do reprezentacji na stanowisko szefa sztabu.  W 1939 r. trafił do 6. baonu telegraficznego, który wycofywał się na wschód. Pod Jarosławiem został zatrzymany przez Armię Czerwoną.

1957 Rada Ministrów wydała rozporządzenie na mocy którego utworzono Wielkopolski Park Narodowy.

Inicjatorem powstania Wielkopolskiego Parku Narodowego jeszcze przed II wojną światową był prof. Adam Wodziczko. Określił ten obszar jako prawdziwe muzeum form polodowcowych i żywe muzeum przyrody.

Wielkopolski Park Narodowy obejmuje ochroną krajobraz polodowcowy i typowe dla niego formy ukształtowania terenu: morenę czołową i denną, ozy, drumliny, wydmy, parowy i różne formy jezior: rynnowe, kociołki, odpływowe i bezodpływowe. Jeziora są całkowicie lub częściowo otoczone lasem. Największym z głazów narzutowych jest Głaz Leśników (obw. 10,5 m).

Fauna Wielkopolskiego Parku Narodowego charakteryzuje się bogactwem gatunków należących do rozmaitych grup systematycznych. Najbogatsza jest fauna bezkręgowców, wśród których najliczniej reprezentowane są owady – ponad 3 tys. gatunków. Lasy obfitują w chrząszcze. Są wśród nich gatunki chronione takie jak jelonek rogacz, kozioróg dębosz, ale także pospolite, uszkadzające drzewa m.in. sosnę – cetyniec większy, cetyniec mniejszy, przypłaszczek granatek oraz drwalnik paskowany. Na obszarze Parku występuje ponad 40 gatunków ssaków. Z owadożernych spotykamy tu m.in. ryjówki, nasze najmniejsze ssaki. Żyją tu również rozmaite gatunki nietoperzy i gryzoni. Z drapieżników zamieszkują m.in. kuna leśna, borsuk, lis. Gady są reprezentowane przez jaszczurkę zwinkę i żyworodną, padalca, zaskrońca i gniewosza plamistego. Rozległe lasy stanowią ostoję dla licznych jeleni, saren i dzików.

Ptaki w Parku reprezentowane są przez 227 gatunków lęgowych i przelotnych. Z rzadko spotykanych wymienić należy kraskę, zimorodka i dzięcioła czarnego. Z drapieżnych można zauważyć wśród lasów i łąk kanię czarną, w pobliżu pól myszołowa zwyczajnego, a przy bagnach błotniaka stawowego. Na jeziorach często widuje się kaczkę krzyżówkę, cyrankę, cyraneczkę oraz perkoza dwuczubego. Od 2005 roku na Wyspie Zamkowej obserwowane są również kormorany. Ostatnie obserwacje donoszą o obecności około 200 osobników (2009 r.). [wikipedia]

1961 Stanowisko przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. Poznania – prezydenta miasta objął Jerzy Kusiak.

Maturę zdał w 1939 w Liceum im. I. Paderewskiego. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu. W latach 1943-1945 jako żołnierz AK był dowódcą plutonu, zastępcą dowódcy kompanii.

Od 1948 do marca 1952 był zastępcą kierownika wydziału w KW PPR, a następnie PZPR w Poznaniu. Później pracował jako wojewódzki pełnomocnik ds. skupu w Poznaniu, a od 1954 do 1956 był dyrektorem Okręgowych Zakładów Zbożowych w Poznaniu. Od maja 1958 do marca 1960 był przewodniczącym Delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Poznaniu. Od kwietnia 1960 do kwietnia 1961 był Sekretarzem Ekonomicznym KW PZPR w Poznaniu. Od 16 kwietnia 1961 do 5 września 1970 sprawował funkcję przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. Poznania.

Później był m.in. wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, a przez 5 lat do lutego 1980 był członkiem KC PZPR w Warszawie. [wikipedia, zdjęcia: Jerzy Kusiak gratuluje prof Józefowi Kostrzewskiemu – koniec lat 60.tych, fot. I. Ignor / Cyryl, poniżej: Odczytanie aktu erekcyjnego o rozpoczęciu budowy nowej dzielnicy mieszkaniowej “Rataje” przez przewodniczącego Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej “Osiedle Młodych”, Jerzy Kusiak – drugi od lewej, fot. Jerzy Unierzyński / Cyryl]

1964 W Mielcu urodził się Piotr Gąsowski, polski aktor filmowy i prezenter.  Maturę zdał w II LO w Poznaniu. W 1986 ukończył studia na PWST w Warszawie. W 2017 roku wydał książkę “Co mi z życiu nie wyszło?”

W 2005 roku wystąpił w drugiej edycji programu Taniec z gwiazdami. Tańczył w parze z Anną Głogowską i odpadli w siódmym odcinku. Od 9 września 2007 jest prowadzącym Taniec z gwiazdami. Gąsowski zastąpił w tej roli Huberta Urbańskiego.

Tak wspomina miasto w rozmowie z Katarzyną Sklepik w Głosie Wielkopolskim.

Miło się wraca do Poznania, do miasta swojego dzieciństwa? Mam problemy z tą moją “poznańskością”. Wracam tu często, ale miasta nie poznaję. Poznań się bardzo zmienił. Idę w ciemno, bo myślę, o tu zawsze było miło, kawki się napiję, a tu co? Pasmanteria. Więc to dla mnie gorzej. Bo jak ktoś miasta nie zna, to się chociaż spyta, a ja idę w ciemno jak ten głupi… Ale nadal Poznań kocham i będę się do tego zawsze głośno przyznawał!

A z tego swojego, starego Poznania, co Pan najbardziej pamięta?

Bar Piccolo… …na Starym Rynku? Tak. Dwa rodzaje spaghetti, jeden wielki walnięty sos boloński… …a drugi z groszkiem. Też tam po lekcjach chodziłam… …spaghetti con piselli, czyli z groszkiem. Ten smak do dziś pamiętam. A drugie takie miejsce to na rogu ulic Matejki i Grunwaldzkiej – bar “Miniaturka”. Niestety już go nie ma. Tak jak kina “Miniaturka” przy ulicy Chełmońskiego, gdzie z klasą obejrzałem “Krzyżaków”. A dlaczego z klasą? Bo miejsc tam było tylko na jedną klasę. Ale miło się tak wraca. Naprawdę. No przecież nie będę mówił, co mi się w Poznaniu nie podoba.

Bar Miniaturka przy ul. Matejki, rok 2008, fot. Janusz Ludwiczak, lazarz.pl

(…) Często mówi Pan o tym, że jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Jak Pan wspomina ten czas?

Ambiwalentnie. To była fantastyczna klasa, świetni profesorowie, ale – niestety – czas parszywy. Smutny, pełen zagrożenia, donosicielstwa, czas stanu wojennego. Pamiętam ciche przerwy, każdego 13 dnia miesiąca, i tę niesamowitą ciszę, która nagle zapadała w rozwrzeszczanej szkole. Miło wspominam Irenę Jegliczkę, moją ulubioną nauczycielkę historii, panią Małecką od chemii. Powiedziała mi kiedyś: Piotrek obiecaj, że nigdy w życiu nie będziesz miał nic wspólnego z chemią. Mówię: Pani profesor obiecuję. To masz czwórkę na koniec (śmiech). Ale to też trzeba zrozumieć ucznia. [Słowa showman nie lubię! z Piotrem Gąsowskim rozmawia Katarzyna Sklepik, strony internetowe Głosu Wielkopolskiego, http://www.gloswielkopolski.pl/artykul/3587989,slowa-showman-nie-lubie-mowi-aktor-piotr-gasowski-i-wspomina-poznan-wywiad,id,t.html]

1966 Poznań i województwo poznańskie odznaczono Orderem Budowniczych Polski Ludowej.

Władysław Gomułka dekoruje sztandar miasta Poznania Orderem Budowniczych Polski Ludowej podczas państwowych obchodów 1000-lecia Państwa Polskiego, fot. Eugeniusz Kitzman / Cyryl

1977 Zmarł Alfred Lenica – artysta malarz, ojciec Jana, tworzył kompozycje abstrakcyjne.

Studia rozpoczął w 1922 roku na wydziale prawno-ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Równolegle studiował muzykę w Konserwatorium Muzycznym. Swoje malarskie zainteresowania pogłębiał studiując w Prywatnym Instytucie Sztuk Pięknych prowadzonym przez Adama Hannytkiewicza.

Na początku wojny rodzina Leniców wysiedlona z Poznania udała się do Krakowa. Czas wojny był przełomowy w karierze malarza. Krakowskie środowisko artystyczne skupione wokół Tadeusza Kantora, a zwłaszcza przyjaźń z Jerzym Kujawskim zaowocowała pogłębieniem zainteresowań malarza awangardą.

W 1945 roku Alfred Lenica powrócił do Poznania, gdzie zaangażował się w działalność artystyczną. W 1947 został współzałożycielem awangardowej grupy 4F+R. Po latach prób i poszukiwań, Lenica coraz silniej dążył ku abstrakcji i taszyzmowi.

Obok poszukiwań i fascynacji abstrakcją, Alfred Lenica aktywnie współuczestniczył w nurcie socrealistycznym, tworząc wiele realistycznych obrazów w początku lat 50. W pierwszej połowie lat 50., w okresie socrealizmu, Lenica przerwał swoje twórcze eksperymenty, zwracając się w stronę wprowadzonej politycznym nakazem doktryny artystycznej.

Z racji swoich przekonań politycznych był to dla niego powrót do malowanych już w latach 30. obrazów zaangażowanych społecznie i politycznie. Namalował wówczas takie obrazy, jak “Młody Bierut wśród robotników” (1949), “Pstrowski i towarzysze”, “Przyjęcie do Partii”, “Czerwony plakat” (1950). Na własny użytek próbował też łączyć eksperymenty formalne z ideowo zaangażowaną tematyką, jak w pracy “Tracimy dniówki” z 1953 roku, w której zastosował kolaż i monotypię.

fot powyżej: Jan Lenica, Alfred Lenica i Danuta Lenica, (http://arsenal.art.pl)

Lenica wiele podróżował; na zaproszenie ONZ przebywał na przełomie 1959/60 roku w Genewie, gdzie w siedzibie tej organizacji wykonał malowidło ścienne “Trzy żywioły” (Woda, Ogień i Miłość).

Alfred Lenica, Na budowie, [1948], olej tektura, fot: http://www.muzeumniepodleglosci.art.pl

1989 W Sali Duszpasterstwa Akademickiego ojców Dominikanów przy Al. Niepodległości [wtedy Stalingradzkiej] odbyło się pierwsze posiedzenie Komitetu Obywatelskiego Solidarność. [zdjęcia Jana Kołodziejskiego  z Archiwum Cyryl] 

1998 Pierwszą książką w Poznaniu,  którą wprowadzono do elektronicznego bibliotecznego księgozbioru on-line był “Pozytronowy człowiek” Isaaca Asimova i Roberta Silverberga.

[Wspomnienia Agnieszki Kraszwskiej, wicedyrektor Biblioteki Raczyńskich w: Sylwia Sałwacka, Witajcie w krainie, która wkrótce zginie, strony internetowe Gazeta Wyborcza, dostęp 16.05.2016]

2022 Zmarł Przemysław Borkowicz, jeden z bardziej znanych i cenionych poznańskich architektów. Współtwórca wielu ważnych budynków w mieście m.in. Starego Browaru czy terminalu lotniska na Ławicy. Miał 61 lat .

Był absolwentem Politechniki Poznańskiej, pierwszą pracę podjął w biurze Klemensa Mikuły, który projektował w latach 80. Za obiekty sportowe nad jeziorem Maltańskim. Razem z Piotrem Z. Barełkowskim założyli w 1989 roku Studio ADS, jedną z pierwszych prywatnych pracowni.

Tworzył nowoczesną architekturę dla siedzib wielkopolskich firm, m.in. Apcon w Tarnowie Podgórnym i pawilonów wystawienniczych na targach. Za pawilon 3A oraz terminal na Ławicy studio ADS otrzymało nagrodę im. Jana Baptysty Quadro za najlepszą poznańską realizację roku.

Efektem wspólnej pracy Borkowicza i Barełkowskiego był Stary Browar, centrum handlowo-kulturalne wielokrotnie było nagradzane także w międzynarodowych konkursach. Na Starym Mieście zaprojektował strażnicę i komendę Straży Pożarnej, dobrze wkomponowane w miejską tkankę.

Z projektów spoza Wielkopolski warto docenić Cuprum Arenę w Lubiniu. W ostatnim czasie pracował nad koncepcją zagospodarowania Starej Rzeźni.

ZDARZYŁO SIĘ 16 KWIETNIA

1209 Św. Franciszek otrzymuje od papieża Innocentego III ustne zatwierdzenie reguły. Jest to równoznaczne z powstaniem Zakonu Braci Mniejszych.

1867 Urodził się Wilbur Wright, amerykański konstruktor i pilot lotnictwa. Wraz z bratem Orwillem budowali szybowce, potem dwupłatowce i samoloty silnikowe. W 1908 roku dokonali pierwszego w świecie przelotu z pasażerami na pokładzie.

1871 Weszła w życie konstytucja Rzeszy. Berlin stał się stolicą Niemiec

1879 Zmarła Bernadette Soubirous, święta, francuska wizjonerka z Lourdes.

1889 Urodził się Charles Spencer Chaplin, brytyjski aktor i reżyser filmowy. Stworzył wybitne kreacje w klasycznych komedii filmowych, m.in. “Gorączka złota”, “Dyktator”, “Światła wielkiego miasta”.

1900 W USA wydano pierwszy karnet znaczków pocztowych.

1912 Amerykańska pilotka Harriet Quimby jako pierwsza kobieta przeleciała samolotem kanał La Manche.

1915 Urodził się Tadeusz Kantor, malarz i reżyser teatralny. Twórca eksperymentalnego teatru Cricot 2, m.in., sztuk: „Umarła klasa”, „Wielopole, Wielopole”.

1917 Włodzimierz Lenin przybył do Piotrogrodu.

1919 Rozpoczęła się operacja mająca na celu zajęcie Wilna i Wileńszczyzny – 21 kwietnia miasto było polskie.

1922 Podpisano traktat w Rapallo, w którym Niemcy uznały Rosję Radziecką.

1923 Urodziła się Alina Janowska, polska aktorka (Wojna domowa, V.I.P., Złotopolscy).

1923 Urodził się Lindsay Anderson – brytyjski reżyser. Twórca filmów: “Sportowe życie”, “Szczęśliwy człowiek”, “Szpital Brytannia”.

1924 Urodził się Henry Mancini, kompozytor muzyki filmowej, wielokrotny zdobywca Grammy i Oskarów.

Łącznie zdobył 4 Oskary i 20 Grammy. Pierwszą nagrodę Grammy za najlepszy album otrzymał w 1958 roku za płytę “The Music From Peter Gunn”, twórca tematu „Różowej pantery”.

1927 Rozgłośnia Polskiego Radia w Krakowie nadała po raz pierwszy hejnał mariacki.

1927 Urodził się Joseph Ratzinger – papież Benedykt XVI, niemiecki duchowny katolicki, kardynał, prefekt Kongregacji Nauki Wiary.

1929 W stoczni w Blainville wodowano kontrtorpedowiec ORP „Burza”.

1934 Urodziła się Halina Snopkiewicz, pisarka. Autorka utworów dla młodzieży, tłumaczka literatury nowogreckiej “Słoneczniki”, “Drzwi do lasu”, “Kołowrotek”.

1939 W Londynie urodziła się Dusty Springfield (wł. Mary O’Brien), piosenkarka angielska. Zaczynała karierę w latach 60., w założonej wspólnie z bratem grupie The Springfields, później solo. Kilkukrotnie trafiała na listy przebojów, na przykład w 1988 roku wspólnie z Pet Shop Boys nagrała “What Have I Done To Deserve This?”. Później, znowu jako solistka, nagrała między innymi piosenkę do filmu “Scandal” – “In Private” (1989).

1940 Urodziła się duńska królowa Małgorzata.

1942 Centralny organ prasowy Armii Krajowej “Biuletyn Informacyjny” zamieścił po raz pierwszy znak Polski Walczącej nazywany popularnie kotwicą, utworzony z połączonych liter P i W.

1943 Po raz pierwszy Alfred Haffman, odkrywca LSD, odczuł jego halucynogenne działanie.

1945 Rozpoczęła się operacja berlińska – zespół działań Armii Radzieckiej i Wojska Polskiego na obszarze między Odrą i Nysą Łużycką a Łabą. Trwała do zdobycia Berlina 2 maja 1945.

1947 Urodził się Kareem Abdul-Jabbar, amerykański koszykarz. Jest najlepszym strzelcem wszech czasów NBA z 38.387 punktami oraz rekordzistą pod względem liczby rozegranych meczów (1560).

1947 Urodził się Salman Rushdie, pisarz brytyjski. Autor powieści “Szatańskie Wersety”, za którą irański ajatollah Chomeini nałożył na niego klątwę. W 2000 r. zespół U2 nagrał utwór “The Ground Beneath Her Feet” do jego tekstu.

1947 W Szkocji urodził się Gerry Raferty. W połowie lat 70-tych współlider grupy Stealers Wheel. Znany jest dzięki „Baker Street” z 1978 roku z jedną z najbardziej charakterystycznych w historii partii saksofonu.

1950 Kolarski wyścig Warszawa – Praga nazwany został „Wyścigiem Pokoju”.

1953 Królowa Elżbieta II dokonała uroczystego wodowania królewskiego jachtu Britannia. Statek był używany przez członków rodziny królewskiej do odbywania podróży dyplomatycznych przez 43 lata.

1954 Urodziła się Ellen Barkin, amerykańska aktorka. Znakomita kreacja powracającej z zaświatów blondynki o stuprocentowo męskiej mentalności w komedii fantasy Blake’a Edwardsa Zmiany – trudno być kobietą (Switch, 1991) przyniosła jej nominację do nagrody Złotego Globu.

1956 Ukazał się pierwszy singiel Buddy Holly’ego “Blue Days, Black Nights”.

http://www.youtube.com/watch?v=2kYhroLNZhA

1958 Polska: Ustalono nowe normy zaludnienia mieszkań. 7-10 m2 na osobę.

1959 Urodził się Jacek Borkowski, polski aktor. (Klan, jako psycholog Piotr Rafalski).

1971 Wytwórnia Rolling Stones Records wydała pierwszego singla. Znalazł się na nim utwór “Brown Sugar”, oczywiście Rolling Stonesów.

1973 Z lotniska na warszawskim Okęciu wystartował “IŁ-62” – “Mikołaj Kopernik”, inaugurując regularne połączenie Warszawy z kontynentem amerykańskim.

1976 Indie podjęły drastyczny krok zmniejszający przyrost naturalny. Każdemu, kto zdecyduje się na sterylizację obiecano pieniądze, do września 3,7 miliona ludzi wyraziło zgodę na zabieg.

1977 Urodził się Fredrik Ljungberg, szwedzki piłkarz, reprezentant Szwecji.

1980 Na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów – singel „Another Brick In The Wall” zespołu Pink Floyd.

1991 Na warszawskiej giełdzie odbyła się pierwsza sesja papierów wartościowych.

1998 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów “Too Close” – Next.

2000 Nr 1 brytyjskiej listy przebojów “Toca’s Mircale” -Fragma; UK Top Album “Play” – Moby.

2003 Na szczycie w Atenach przywódcy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz kandydujących do niej podpisali traktat akcesyjny. W imieniu Rzeczpospolitej Polskiej podpisy złożyli premier Leszek Miller oraz szef dyplomacji Włodzimierz Cimoszewicz.

Urodzeni 16 kwietnia maja zadatki na wielkich ludzi, widoczne są u nich talenty przywódcze. Już w wieku dziecięcym dominowali w swoim otoczeniu. Ułatwia to im duża pewność siebie, cechuje też ich duża odpowiedzialność za to co robią. Są bardzo postępowi, skłonni burzyć stare struktury. W tym dniu rodzą się osoby o dużej moralności, jednak nie mogące ustrzec się arogancji i wybuchowości. W prowadzonych działaniach brak im wytrwałości.

Imieniny obchodzą: Bernadeta, Julia, Ksenia, Benedykt

Bernadeta to francuskie zdrobnienie żeńskiej formy męskiego imienia Bernarde – Bernard. Noszą je kobiety szlachetne, skłonne do filantropii, niezwykle religijne i wrażliwe na problemy bliźnich. Mają wysokie poczucie odpowiedzialności. Wrażliwe na sztukę, ujawniają w późnym wieku swój talent artystyczny. Cenią swobodę i niezbyt chętnie wychodzą za mąż.

Julia, to żeńska forma imienia Juliusz, czyli pochodząca z patrycjuszowskiego, rzymskiego rodu Juliuszów. Julie to osoby dobre, miłe i kulturalne, zwykle uczone. Mogą robić wrażenie żądnych władzy. Potrafią robić wielkie interesy i osiągać dobre wyniki. To również kobiety, które wszystko dokładnie analizują.

Ksenia imię greckie, może oznaczać od ksenios – gościnna lub od ksenos – obca, cudzoziemka. Ksenia jest poważna, szlachetna i troskliwa. Jest wrażliwa na sprawy innych ludzi, potrafi z każdym znaleźć wspólny język. Uwielbia przyrodę i dalekie podróże, dlatego dość często przebywa poza domem.

Benedykt, imię pochodzące z języka łacińskiego benedictus – „błogosławiony”. Benedykt jest mężczyzną, któremu w życiu wszystko przychodzi zbyt łatwo, a zwłaszcza pieniądze i znajomości, przez to staje się beztroski i mało odpowiedzialny. Jego zmienny charakter jest bardzo często przyczyna licznych konfliktów z otoczeniem. Mimo to lubi on wesołe towarzystwo, zabawę i bogate wygodne życie. Jego ulubiony kolor to żółty, a zwierzę – jeleń. Najczęściej stosowane zdrobnienia to: Benek, Benio. Imię to zyskało popularność dzięki Benedyktowi z Nursji – założycielowi zakonu i opactwa benedyktyńskiego na Monte Cassino w roku 529. Odpowiedniki obcojęzyczne; łac. Benedictus, ang. Benedict, wł. Benedetto, hiszp. Benedicto.

Jak po Benedykcie ciepło, to i w lecie będzie piekło.