KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 30 STYCZNIA

Słońce w znaku Wodnika

Urodzeni 30 stycznia to cenieni organizatorzy, potrafiący dać sobie radę z wieloma problemami, które innych stawiałyby w niezwykle trudnej sytuacji. Swoje sukcesy zawdzięczają intuicji oraz pomysłowości. Często dostrzegają to, czego inni nie widzą, gdyż najlepsze rozwiązania z reguły bywają najprostsze. Są powszechnie lubiani, ponieważ miewają duże poczucie humoru, a w uczuciach potrafią być subtelni. Do ich wad należy zaliczyć bierność, lenistwo, drażliwość i niestałość.

Cytaty na dziś:

• Myślę, że najlepszym dowodem na istnienie inteligentnych form życia na innych planetach jest to, że nie próbowały nawiązać z nami kontaktu. Bill Waterson
• Wiele jest prac, których nie możesz wykonać, dopóki się nie odważysz, lecz jeszcze więcej takich, których się nie nauczysz, nie wykonując. Przysłowie armeńskie

KALENDARIUM POZNAŃSKIE

1793 Do Poznania wkroczyły wojska pruskie. Wielkopolska przeszła pod panowanie Hohenzollernów.

23 stycznia 1793 doszło do podpisania traktatu podziałowego między Katarzyną II a Fryderykiem Wilhelmem II. Po podpisaniu Wojska Pruskie, dowodzone przez Joachima Heinricha von Möllendorfa weszły do Wielkopolski, a rosyjskie do wschodniej Polski. Z kolei 25 marca 1793 roku król pruski wydał patent inkorporacyjny, w którym wezwał pod groźbą kary wszystkich mieszkańców zajętych przez wojska pruskie ziem do złożenia hołdu – homagium.

O 10:00  przed południem wkroczył do Poznania pierwszy oddział wojsk pruskich pod dowództwem generała Trincke. Po nim zjawił się w mieście generał Möllendorf na czele silnego korpusu. Pułk polski Raczyńskiego, stojący załogą w mieście, cofnął się do Kórnika.  Po wkroczeniu do miasta, Möllendorf kazał na rynku zatoczyć armaty, gotowe do strzału w razie buntu.

Około godziny 14 Prusacy obsadzili bramy miejskie i odwach. Na terenie pobliskich wiosek rozłożyły się baterie artylerii.

Młody leutnant armii pruskiej, który znajdował się wśród wojsk zajmujących wówczas Poznań, tak opisał w swoim dzienniku miasto: “Poznań posiada piękne, wysoko sklepione domy i wspaniałe budowle publiczne, wśród których ratusz i kolegium jezuickie należą do najpiękniejszych. Jedynie tylko ulice są wąskie i brudne, kupy śmieci piętrzą się na rynku, a bruk jest tak zły, że jadąc wozem bardzo łatwo się wywrócić. Poza tym miasto wydaje się niezwykle ożywionym. Prawie we wszystkie dni odbywają się tutaj pikniki lub reduty. W dniu 29 stycznia Major Platen zaskoczył miasto i kilkudziesięciu huzarów polskich wziął do niewoli”.

Uczynienie Poznania siedzibą administracji zarządzającej cała pruską prowincją, stacjonowanie dużego garnizonu, oraz włączenie miasteczek i przedmieść w promieniu 1 mili od murów w obręb miasta wywołało gwałtowny przyrost liczby ludności. O ile w 1794 było to 12,5 tys. mieszkańców, o tyle w 1796 było to już ponad 16 tys., a w 1800 niemal 19 tys., a z garnizonem niemal 21,5 tys. mieszkańców. Dotychczasowe miasto w obrębie średniowiecznych murów nie było w stanie pomieścić nowych osadników.

[Źródło: Andrzej Wojtkowski, Poznań od roku 1793 do 1853,  KMP Nr 1/1999, wikipedia, grafika: Patent obwieszczający zabór pruski z 1793 roku.]

1849 Urodził się ksiądz Piotr Wawrzyniak,  wielkopolski działacz społeczny, oświatowy i gospodarczy, patron Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych – pionier spółdzielców w Wielkopolsce.

Nazwisko rodziny pochodzi od imienia Wawrzyna Ratajczyka, który w 1715 roku z magistratem kościańskim zawarł umowę o przejęciu w Sierakowie na własność opustoszałej zagrody (wraz z ogrodem) po zmarłym w czasie zarazy dotychczasowym użytkowniku.

Zgodnie z ówczesnym zwyczajem wiejskim, jego syn przejął nazwisko od imienia ojca, dając początek nowej rodzinie. W miarę upływu czasu gospodarstwo coraz bardziej się rozwijało i jak na wiejskie warunki Wawrzyniakowie osiągnęli dość znaczny stopień zamożności. Troska o dobra doczesne nie przesłoniła jednak poczucia tożsamości narodowej.

W 1848 roku głowa rodziny, Marcin Wawrzyniak „…zebrawszy najmniejszych gospodarzy z okolicy, stanął na ich czele na czarnym koniu, w siwej czapce baraniej, puścił się do Kościana, bił się z czarnymi huzarami, a wtargnąwszy do landratury, zrzucił z urzędu landrata”. Przywiązanie do ziemi ojczystej cechowało zresztą wszystkich Wawrzyniaków.

 30 stycznia 1849 roku przyszedł na świat Piotr Wawrzyniak – chłopiec, o którym jeszcze przed urodzeniem wiadomo było, że zostanie księdzem. Był to zwyczaj dość często wówczas praktykowany; w tym konkretnym przypadku przeczy to spotykanym niekiedy opiniom, jakoby decyzję o nałożeniu sutanny Piotr podjął dopiero w czasie nauki w gimnazjum.

Jego chrzestnym ojcem był dziadek, Marcin (powstaniec z 1848 roku). Otwarcie drogi do kariery duchownego wiodło w tym czasie przez wykształcenie. Przypuszczalnie Piotr Wawrzyniak początkowo uczęszczał do wiejskiej szkółki elementarnej. Był to równocześnie okres, gdy w działającej w Śremie od 1852 roku szkole rektoralnej nasiliła się walka o zachowanie jej polskiego charakteru. Aby zwiększyć liczbę uczniów – Polaków, poszukiwano w terenie zdolniejszych chłopców, którzy podjęliby naukę w śremskim gimnazjum. Swoją edukację tam rozpoczął Piotr w 1858 roku.

Wkrótce jednak okazało się, że chłopiec jeszcze zbyt mało umie; dlatego na okres sześciu miesięcy powrócił do domu. Poduczył się umiejętności czytania i pisania, zdobył nieco elementarnej wiedzy, a po upływie pół roku wrócił do szkoły, do swej klasy. [Na podstawie http://www.faramogilno.pl/Wawrzyniak.htm]

1878 W sali przy ulicy Wronieckiej w Poznaniu odbył się wiec zorganizowany przez socjalistów.

Zebranie ściągnęło “takie mnóstwo ludzi rozmaitych stanów, przeważnie jednak robotników, że w ciżbie dosłownie się stoły łamały, a od drzwi setki jeszcze odchodziły”. Wśród zebranych znaleźli się zwolennicy i przeciwnicy kierunku socjalistycznego. “Wśród straszliwego zamieszania i zgiełku przyszedł wreszcie wybór przewodniczącego, po czym zaczął mówić p. Schlesinger, reprezentant socjalistów: Jak powstała w Prusach dzisiejsza bieda i jak jej zaradzić. Po przeszło dwugodzinnych rozprawach wiec został przez policję rozwiązany z powodu tumultu, wywołanego przez jednego z późniejszych mówców”. [Źródło: TMMP]

1907 Prowincjonalne Kolegium Szkolne w Poznaniu zarządziło relegowanie ze szkół średnich uczniów, których rodziny były zaangażowane w strajkach szkolnych lub je popierały.

1909 W Poznaniu powstało Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych wzorowane na krakowskiej instytucji. Na wzór krakowskiego Towarzystwa powstały podobne także Lwowie i Warszawie (Zachęta). Przez jakiś czas próbowano stworzyć nawet wspólną, międzyzaborową, dyrekcję.

1918 W Palędziu pod Poznaniem urodził się Marian Żelazek, polski zakonnik, werbista pracujący w Indiach z trędowatymi. (zm. 2006).

Akademia Medyczna w Poznaniu 3 października 2000 roku przyznała mu Medal im. Karola Marcinkowskiego “za zasługi w niesieniu pomocy charytatywnej i medycznej trędowatym”. W roku 2002 zgłoszony został przez Ruch Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata MAITRI jako oficjalny kandydat do Nagrody Nobla, w tym samym roku otrzymał statuetkę “Złotego Hipolita” – nagrodę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. W 2005 r. otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Poznania. W roku 2005 otrzymał Nagroda imienia Sérgio Vieira de Mello, przyznawaną przez Stowarzyszenie Willa Decjusza.

W 1975 r. został skierowany do pracy w świętym mieście hinduizmu Puri. Tam zajmował się pracą wśród trędowatych, ludzi odrzuconych, marginalizowanych i po-zostawionych samym sobie. W roku 1980 otworzył dla nich leprozorium, a w 1984 szkołę dla dzieci z rodzin trędowatych.  Jego ogromne zaangażowanie i prostota życia sprawiły, że cieszył się autorytetem i uznaniem wśród elit wyznawców hinduizmu.

W 1988 r. otworzył schronisko dla bezdomnych trędowatych, a rok później mały szpital, który dał początek wiosce trędowatych. Jego posługa misyjna w Indiach trwała 56 lat.

22 lutego 2007 r. Senat Rzeczypospolitej Polskiej, uznał ks. Mariana Żelazka SVD „za godny naśladowania wzór Polaka, przełamującego bariery między ludźmi, w duchu chrześcijańskiego ekumenizmu i uniwersalizmu”.

1933 Poznaniak z urodzenia prezydent Rzeszy Niemieckiej Paul von Hindenburg mianował Adolfa Hitlera kanclerzem.

Hindenburg urodził się przy ulicy Podgórnej.

Najmniejsza, neoklasycystyczna, jednopiętrowa kamieniczka, obecnie Podgórna 6 (wówczas 7) gościła dwie znane osoby. Po powrocie z więzienia w 1837 roku zamieszkał w niej lekarz i społecznik Karol Marcinkowski.

Ponieważ udało mu się doprowadzić do zlikwidowania panującej wówczas w mieście epidemii cholery, w dowód uznania uzyskał amnestię. W kamienicy tej mieszkał aż do śmierci w 1846, o czym przypomina tablica pamiątkowa na murze.

Już rok później (w 1847) w tym samym domu urodził się Paul von Hindenburg – niemiecki dowódca z czasów I wojny światowej, a później prezydent Republiki Weimarskiej. Niemcy w 1916 roku przemianowali ulicę na Hindenburgstrasse, a w tym budynku postanowili urządzić Hindenburgmuseum, jednak nie udało im się zrealizować tego pomysłu, gdyż od 1900 roku kamienica znajdowała się w rękach polskich. Tablica upamiętniająca Hindenburga wisiała na tym budynku jedynie w latach 1939-1945.

1941 W Szamotułach urodziła się aktorka Małgorzata Braunek (Oleńka Billewiczówna z Potopu).

1951 Adolf Chybiński, profesor muzykologii został doktorem honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego.

1958 W Poznaniu urodził się Marek Łbik, kajakarz, medalista olimpijski z Seulu i dwukrotny mistrz świata z lat 1986 i 1987.

Przez całą sportową karierę związany był z Wartą Poznań. Treningi rozpoczął w 1969, dzięki nauczycielowi wychowania fizycznego, który był instruktorem kajakarstwa w Warcie. Był 36 – krotnym mistrzem Polski i medalistą Mistrzostw Świata. Brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w roku 1980.

Największe sukcesy odnosił w parze z Markiem Dopierałą. Wspólnie zostali mistrzami świata w dwójkach (C2) na dystansie 10000m w 1986, a rok później na olimpijskim dystansie 500m.

W 1987 zostali najlepszymi sportowcami roku w prestiżowym Plebiscycie Przeglądu Sportowego. Na Igrzyskach w 88′ wywalczyli dwa medale – srebrny na 500 m i brązowy na dwukrotnie dłuższym dystansie.

1953 W Poznaniu uroczyście świętowano pięćdziesięciolecie pracy twórczej Marii ze Sławskich Wicherkiewiczowej, nestorki wielkopolskiego ośrodka literackiego. [Źródło: Kronika Miasta Poznania, 1951-56, R.24]

Wicherkiewiczowa malowała przede wszystkim portrety kobiet i postaci Żydów, martwe natury oraz widoki zabytków i starych części miast, przede wszystkim Poznania. Miodosytnik z Chwaliszewa (1900) pozostaje w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu. Po 1904 poświęciła się działalności literackiej. Publikowała wiersze i opowiadania w prasie poznańskiej. W tym też okresie zajęła się historią dziejów miasta, m.in. szczegółowo penetrowała archiwa. Efektem tych prac była publikacja opracowań dotyczących przeszłości Poznania i jego zabytków (m.in. Zamku Królewskiego, pobytu Napoleona, historii szlachty poznańskiej i innych). W 1916 wydała pracę źródłową poświęconą Pałacowi Działyńskich.

W 1894 wyszła za mąż za Bogdana Wicherkiewicza, właściciela gdańskiej kliniki okulistycznej. Po ślubie małżonkowie przenieśli się do Poznania, gdzie łatwiej było wychować dzieci w duchu polskości i gdzie Wicherkiewicz otworzył kolejną klinikę okulistyczną (przy Świętym Marcinie 11). [Sławomir Leitgeber, Poznańska rodzina Sławskich, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.310, wikipedia, poniżej kamienica i mieszkanie Wicherkiewiczów przy Św. Marcinie, w sąsiedztwie kościoła, fot. www.swmarcin11.pl

1988 W Fabryce Samochodów Rolniczych w Antoninku rozpoczęto montaż serii informacyjnej tarpanów nowej generacji, oznaczonej kryptonimem 4 WD.

Pojazdy te, z napędem na wszystkie koła zastąpić miały produkowane od 1973 r. samochody dostawcze. Tarpan 4 WD jest samochodem terenowym, przeznaczonym głównie do poruszania się po bezdrożach.

Prototyp przedstawiono publicznie w 1984 roku, a produkcja seryjna PW-2 rozpoczęła się w 1988 roku w Fabryce Samochodów Rolniczych w Poznaniu (produkującej samochody Tarpan), pod nazwą Tarpan 4011, następnie Tarpan 4WD Honker

Aby nadać nazwę samochodowi ogłoszono konkurs, na który napłynęło wiele propozycji. Wybrano nazwę Honker, oficjalnie argumentując, że w języku angielskim jest to onomatopeja, oznaczająca krzyk dzikich gęsi wracających do gniazd. Ukryto informację, że był to kryptonim polskiego ataku na Monte Cassino w czasie II wojny światowej. Nazwę tę nosi również 43 Poznańska Drużyna Harcerska im. Zdobywców Monte Cassino „Honker”, na obozach której były testowane pierwsze prototypy samochodu.

Na skutek przekształceń lat 90., fabryka FSR została przejęta przez koncern Volkswagen i produkcja Honkera została umieszczona w wydzielonej spółce Tarpan Sp. z o.o. Na skutek małej rentowności i stosunkowo niewielkich zamówień, spółka ta upadła w styczniu 1996 roku i zaprzestano w Poznaniu produkcji Honkerów. Wiosną tego roku jednak Daewoo Motor Polska kupiło licencję i oprzyrządowanie produkcyjne i przeniosło produkcję do Lublina, do byłej FSC.

Głównymi odbiorcami tego modelu były różne służby mundurowe, zwłaszcza Wojsko Polskie. Pierwsza seria informacyjna z 1988 roku trafiła do Milicji. Samochody Honker były używane w Wojsku Polskim od 1990 roku, lecz zakupy nie były masowe – pod koniec dekady było ich ok. 900, a dopiero w 2009 roku ich liczba w wojsku sięgnęła 2466. Były one również eksportowane do Iraku w wersji ambulans. Największym odbiorcą cywilnym była firma KGHM Polska Miedź, w której specjalnie przystosowane (m.in. obniżone) Honkery służą m.in. do przewożenia górników pod ziemią. W 2004 roku powstał prototyp Honker Skorpion – specjalnej wersji lekko opancerzonej i uzbrojonej z przeznaczeniem dla polskich oddziałów w Iraku. Wyprodukowano kilkadziesiąt sztuk modelu Skorpion-3 (jesienią 2007 roku Wojsko Polskie użytkowało 90 sztuk).

[Źródło: Kronika Miasta Poznania, rocznik RLVII, nr 2, s.141, Mateusz Multarzyński, Następca Honkera, czyli kolejny trudny wybór, w: „Nowa Technika Wojskowa” nr 4/2009, s. 45. za: wikipedia]

1988 Oddanie do użytku zmodernizowanych sklepów „Domaru”: na I piętrze Domu Handlowego przy ul. Czerwonej Armii, w Domu Handlowo – Usługowym przy ul. 27 Grudnia 17/19 oraz sklepu radiowo – telewizyjnego przy ul. Głogowskiej 113, wg. projektów artysty plastyka Katarzyny Korytkowskiej – Porzyckiej. [Źródło: Kronika Miasta Poznania, rocznik RLVII, nr 2, s.141]

1993 Uruchomienie świetlnego ekranu reklamowego na Collegium Altum, budynku wieżowca Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Został sprowadzony z Chicago, wtedy był on największy na świecie. Oprócz reklam pokazywał on również aktualną godzinę i temperaturę oraz informacje o wydarzeniach, którą można było zobaczyć niemalże w promieniu 5 km.

Ekran ten oprócz reklam pokazywał również aktualną godzinę i temperaturę, a także informacje o wydarzeniach, które można było przeczytać nawet w promieniu 5 km od Collegium Altum.

Zawieszony był ponad 75 metry nad ziemią i zajmował cztery piętra (19-22). Dwa lata później, w 1995 roku ekran ten został zdemontowany i przewieziony do Moskwy, gdzie działa do dziś.

1997 Otwarcie Poznańskiego Szybkiego Tramwaju.

Dokładnie o godzinie 10.08 z pętli na Piątkowie wyruszył niemiecki tramwaj otrzymany z demobilu (zakupione przez MPK Tatry okazały się mirażem), wiozący wielu znakomitych gości. Byli przedstawiciele rządu, zjawiła się Hanna Suchocka, która przyspieszyła oddanie PST do użytku, bo jako premier zadbała o państwowe dotacje do poznańskiej inwestycji. Ówczesny dyrektor poznańskiego MPK Jerzy Babiak otrzymał od prezydenta miasta… dynię, w której znajdowało się wiele pestek. A Pestka to powszechna nazwa Szybkiego Tramwaju.

Początkowo zakładano, że szybki tramwaj będzie obsługiwać jedna linia. Jednak postanowiliśmy uruchomić trzy linie – na Starołękę, Junikowo, a później na Górczyn. Była rozważana też czwarta linia na Miłostowo – mówi inż. Jerzy Babiak, dyrektor MPK w latach 1991-1998. Żeby ludzie zachcieli korzystać z pestki to przez ponad miesiąc prowadziliśmy kampanię reklamową. Przez dwa dni odbywały się bezpłatne przejazdy. W gazetach drukowaliśmy bezpłatny bilet, który umożliwiał przejazd pestką. Ludzie jeździli z nosami przyklejonymi do szyby. Stwierdzili, że to jest to, to jedzie szybko – dodaje inż. Babiak.  (źródło: Lazarz.pl)

Pierwsza koncepcja PST powstała już w 1928 roku. W drugiej połowie lat 70-tych rozpoczęto prace projektowe, a budowa linii ruszyła w 1982 roku. – Była to jedna z największych inwestycji w tym okresie. Prowadzone przez nas prace trwały z przerwami piętnaście lat.

ZDARZYŁO SIĘ 30 STYCZNIA

1018 Zawarcie pokoju z Niemcami w Budziszynie, kończącego długotrwałą wojnę Bolesława Chrobrego z cesarzem Henrykiem I. Na mocy tego pokoju przy Polsce pozostały Łużyce i Milsko.

1667 Polska i Rosja zawarły rozejm w Andruszowie. Na mocy traktatu Polska zrzekła się Smoleńska, ziemi czernichowskiej i siewierskiej, części województwa witebskiego oraz lewobrzeżnej Ukrainy i Kijowa.

1716 Zmarła Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien ((Marysieńka), żona Jana III Sobieskiego. Była fundatorką kościoła Sakramentek na Nowym Mieście w Warszawie, wzniesionego dla upamiętnienia zwycięstwa Jana III nad Turkami. Na miejscu dzisiejszego placu Teatralnego wzniosła tzw. “Marywil”, czyli kompleks budynków mieszczących hale targowe i giełdę. Było to pierwsze centrum handlowe w stolicy. Urodziła się 28 kwietnia 1641 roku.

1820 Urodził sie Alexandre Beguyer de Chancourtois, francuski geolog.
Jako pierwszy uporządkował pierwiastki według ich ciężaru atomowego. Sławę za to odkrycie zyskał Dymitr Mendelejew publikując w 1869 roku układ okresowy pierwiastków, o pracy Beguyera mało kto pamięta.

1847 Miasto Yerba Buena zmieniła nazwę na San Francisco.

1882 Urodził się Franklin Delano Roosevelt – amerykański mąż stanu. 4-Krotnie wybierany na prezydenta USA; twórca programu reform ekonomicznych i społecznych zwanych „New Deal”. Zmarł 12 kwietnia 1945 roku. Amerykański prezydent jest patronem jednej z głównych poznańskich ulic.

1894 Charles King opatentował młot pneumatyczny.

1909 Urodził się Henryk Magnuski, polski inżynier, twórca jednego z pierwszych walkie-talkie (zm. 1978).

1919 Rzeczypospolita Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z USA.

1931 Urodził się Gene Hackman, (właśc. Eugene Alden) aktor amerykański. Znany z filmów “Francuski łącznik”, “Missisipi w ogniu”, “Superman”. Za drugoplanową rolę w obrazie “Bez przebaczenia” otrzymał Złoty Glob.

1934 Odbył się pierwszy Marsz Dziesięciocentówek. To akcja mająca na celu zdobywanie funduszy na walkę z choroba Hainego-Medina. Tego dnia, którego odbywa się marsz – 30 stycznia – urodził się Franklin Roosevelt – najsławniejsza ofiara tej straszliwej choroby.

1937 Urodziła się Vanessa Redgrave, brytyjska aktorka. Grała w filmach: “Powiększenie” M. Antonioniego, “Isadora” K. Reisza, “Yanks” J. Schlesingera, “Julia” F. Zinnemana.

1942 Urodził się Marty Balin, wokalista i gitarzysta Jefferson Airplane. Był współzałożycielem zespołu w roku 1965. W 1972 roku przerwali działalność a w 1974 część członków Jefferson Airplane wraz z Balinem założyła grupę Jefferson Starship, której nazwę zmieniono ostatecznie na Starship. Był w niej do 1979 roku. Później wraz z dwoma innymi członkami Jefferson Airplane założył grupę KBC aż w końcu – w roku 1989 Jefferson Airplane reaktywowało się, aby nagrywać pod starą nazwą.

1948 Zamordowano Mahatma Gandhiego – polityka, filozofa, moralistę. Był politycznym i duchowym przywódcą Hindusów w okresie przed uzyskaniem niepodległości przez Indie.

1948 Polska: Ustawa o obowiązku powszechnego oszczędzania.

1950 Powstał Polski Związek Motorowy.

1951 Zmarł Ferdinand Porsche – konstruktor, założyciel firmy produkującej samochody.

W 1934 r. na żądanie Hitlera zaprojektował samochód, który miał być przeznaczony dla ludu i kosztować poniżej tysiąca marek– tak powstał VW Garbus. Prototyp powstał już w 1936 r. Podczas wojny Porsche projektował czołgi; powstały Tiger i Ferdinand. W 1947 r. razem z synem rozpoczął produkcje samochodu który nazwał Porsche, pierwszym był Porsche 356, sportowa wersja Garbusa. Tak rozpoczęła się historia najbardziej znanego sportowego samochodu świta.

1951 Urodził się Phil Collins (Philip David Charles Collins), brytyjski wokalista i perkusista

Już jako dziecko występował w filmach, radiu, telewizji a także na scenie. Później grał między innymi w grupie Flaming Youth. W roku 1970 grupa Genesis poprzez ogłoszenie w gazecie poszukiwała perkusisty i tak Collins trafił do Genesis. W połowie 1975 roku odszedł od Genesis wokalista – Peter Gabriel, który poświęcił się karierze solowej a jego miejsce za mikrofonem zajął Phil Collins. Od 1981 roku oprócz działalności w Genesis Collins rozwijał również karierę solową. W roku 1996 Phil Collins rozstał się z Genesis 1951 – urodził się Marv Ross, gitarzysta i wokalista grupy Seafood Mama, którą założył wspólnie z żoną Rundy Później powiększył ją i zmienił nazwę na Quarterflash. Największy przebój: “Harden My Hart” (1981).
http://www.youtube.com/watch?v=-OiV_5kEt6A

1955 Urodziła się Alicja Resich-Modlińska, polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna, publicystka, tłumaczka.

1957 W Paryżu odbył się pierwszy pokaz mody przygotowany przez Yves’a Saint-Laurenta.

1968 Urodził się Filip de Bourbon (właściwie Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y de Grecia), książę Asturii, król Hiszpanii.

1972 Bloody Sunday – Krwawa Niedziela. 14 osób zostało zastrzelonych przez oddział spadochroniarzy armii brytyjskiej podczas marszu protestacyjnego w Derry (Irlandia).

1973 W nowojorskim klubie Coventry zadebiutowała grupa KISS.

1974 Greg Lake z grupy Emerson, Lake And Palmer został aresztowany za pływanie nago w basenie hotelu w Salt Lake City. Był doskonale widoczny z ulicy.

1985 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów “I Want To Know What Love Is” – Foreigner. Był to ich pierwszy “numer jeden” w karierze.

1991 Premiera musicalu “Metro”, wydarzenie w polskim życiu kulturalnym. Spektakl powstał dzięki prywatnemu sponsorowi – Wiktorowi Kubiakowi oraz pasji Janusza Józefowicza, reżysera i choreografa i Janusza Stokłosy – kompozytora. Pierwotny trzon „Metra” stanowili Edyta Górniak, Dariusz Kordek i Katarzyna Groniec. W Polsce „Metro” stało się fenomenem artystycznym i socjologicznym.

1997 Nr 1 amerykańskiej listy przebojów “Un-Break My hart” – Toni Braxton.

1998 Elton John otrzymał tytuł szlachecki z rąk premiera Tony Blaira.

2000 Nr 1 brytyjskiej listy przebojów “Rises” – Gabrielle; UK Top Album “The Man Who” – Travis.

2001 Zmarł Edmund Fetting, aktor. Popularność zapewniły mu seriale z lat 70 „Czarne chmury”, „Królowa Bona”, „Daleko od szosy”, „Podróż za jeden uśmiech”. Reżyserzy lubili obsadzać go w rolach arystokratów lub cudzoziemców: był Grekiem w „Stawce większej niż życie”, Anglikiem w Pustyni i w puszczy”. Zaśpiewał m.in. dwie słynne ballady polskiego kina: „Nim wstanie dzień” z „Prawa i pięści” i „Deszcze niespokojne” z „Czterech pancernych i psa”.

2007 Premiera nowego systemu firmy Microsoft – Windows Vista.

Imieniny obchodzą: Maciej, Martyna, Gerard, Hiacynta, Dobrogniew, Feliks Adelajda, Aldegunda, Aleksander, Batylda, Bronisław, Cyntia, Feliks, Gerarda, Sebastian i Teofil

Maciej to zgrecyzowana forma semickiego imienia Mattajjah – dar Jahwe, imię pochodzenia greckiego, w Polsce używane od XIII wieku w formach: Maciej, Maciek, Matyjasz, Maciasz.

Maciej to imię ludzi zrównoważonych i spokojnych, którzy prawie nigdy się nie denerwują. Maciej lubi zmieniać pracę i miejsce zamieszkania, uwielbia dalekie, egzotyczne podróże. Uznaje wolne związki, ceni przyjaźń i dobre towarzystwo. Ma skłonności do hazardu.

Imię Martyna pochodzi od męskiego imienia Marcin. Martyna jest kobietą o wybitnej osobowości, lubi wolną myśl i swobodę działania. Jest lojalna wobec przyjaciół. Ma dyplomatyczne uzdolnienia. Przejawia, jednak, nierówny charakter i często nie jest nadgorliwa w wypełnianiu obowiązków.