Wacław Twarowski, Pory życia

Wystawa prezentuje malarstwo Wacława Twarowskiego (1921 – 1995), profesora Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, którego postać – niezwykle barwna i wyrazista jest nadal żywa we wspomnieniach przyjaciół, byłych studentów i osób związanych z uczelnią.

Profesor Twarowski pozostał w pamięci jako człowiek o wyjątkowym poczuciu humoru i niezwykłej erudycji. Nietuzinkowa jest też biografia artysty. Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, Technical Institute w Londynie, Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu oraz na wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. Podczas II wojny światowej walczył w Powstaniu Warszawskim, był tez w Armii Andersa.

Wystawie towarzyszy książka, zawierająca wspomnienia i anegdoty przyjaciół o Wacławie Twarowskim oraz wybór reprodukcji obrazów.

Wacław Twarowski doświadczył – jak wielu z nas – różnych faz i różnych postaci sztuki, jakie znaczyły kulturę Nowoczesności. Sam był wszakże szczególnie przywiązany do pewnej postaci malarstwa – tej, która czerpała ze wspaniałego źródła, jakim była sztuka Matisse’a, zwłaszcza jej idea zjednoczenia warstwy malarskiej z płaszczyzną obrazu i rozdysponowania tej płaszczyzny za pomocą rysunku i kolorów, które nie opisują, lecz formują rzeczy świata.

Związany z tą postacią dziedzictwa, artysta nie był jednak wrogiem innych torów myślenia o sztuce. Nie odrzucał żadnych impulsów czasu, wiedząc jakby instynktownie, że każdy z nich może poszerzyć obszar Jego własnego doświadczenia. Sama doświadczyłam dobra, jakim była otwartość Wacława na szeroki dyskurs o sztuce. Łączyło nas wciąż nurtujące sztukę pytanie o jej istotę, o charakter jej obecności wśród nas i o jej wspomagający udział w naszych aktach przeżywania świata”. (prof. Alicja Kępińska, fragment wspomnienia z książki towarzyszącej wystawie)

Kurator: Henryk Starikiewicz
Wernisaż: 26.07.