TRIO TAKLAMAKAN w Lusowie

W niedzielę, 7 sierpnia o godz. 11.45 wystąpi w kościele św. Jadwigi i św. Jakuba Apostoła w Lusowie TRIO TAKLAMAKAN, które wykona swój program pt: „Tangonalia”. Będzie to 72 koncert z cyklu „Lusowskie Poranki Muzyczne”.

Wstęp wolny

TRIO TAKLAMAKAN

Założone w 1998 roku Trio Taklamakan tworzą absolwenci poznańskiej Akademii Muzycznej: skrzypek Jan Romanowski, wiolonczelista Andrzej „A3” Trzeciak i pianista Michał Karasiewicz. Mimo „klasycznego” wykształcenia i składu grupa nie jest typowym, klasycznym zespołem. Swoją muzykę określa mianem „folkowego nurtu muzyki klasycznej”. Zespół wyszukuje utwory z pogranicza muzyki poważnej i tanecznej, nierzadko przyprawiając je własnymi pomysłami. Wśród muzycznych fascynacji tria znajdują się ogniste czardasze, „połamane” rytmicznie tańce bałkańskie, żywiołowe melodie klezmerskie oraz zadziorne tanga. Spośród kompozytorów ostatniego z gatunków, muzycy zespołu szczególnie cenią Astora Piazzollę.

ASTOR PIAZZOLA Urodził się w 1921 roku w Mar del Plata w Argentynie, jednak lata młodości spędził w nowojorskim Bronksie. Naukę gry na bandoneonie rozpoczął w 1930 roku, później uczył się gry na fortepianie u Siergieja Rachmaninowa. W roku 1937 wrócił do Argentyny, gdzie rozpoczął karierę w orkiestrze Anibala Troilo. Jako drugi bandoneonista odgrywał rolę, która wydawała się stworzona dla niego, dającą mu swobodę poruszania się w wirtuozowskich możliwościach instrumentu. Piazzolla pragnął przywrócić bandoneonowi jego szlachetność, zmieniając go w instrument muzyki klasycznej. Bandoneon został skonstruowany w Niemczech, gdzie w ubogich parafiach miał zastępować organy. Meandry historii spowodowały, że pojawił się w prostibulos – argentyńskich domach publicznych. Tam właśnie, w portowych dzielnicach i slumsach Buenos Aires, narodziło się tango, a bandoneon stał się jego sztandarowym instrumentem. Piazzolla wprowadził do tanga elementy tak różne jak jazz, współczesną klasykę i włoską operę. Jego muzyka miała natarczywe, radykalne brzmienie – stanowiła wyzwanie dla ludzi, których spokój został zburzony przez brak poszanowania konwenansów. W swoich utworach Piazzolla „zmiękczał” tango, lecz nie tracił jego namiętności i zmysłowości, głębokiego smutku i nieskończonej melancholii. Jego muzyka została stworzona raczej do słuchania niż do tańczenia. Wersja Piazzolli była tak osobista, że stała się niezrozumiała dla samych Argentyńczyków. Dlatego też kompozytor nigdy nie został zaakceptowany w Buenos Aires. W Europie i w Nowym Jorku jego nowe tango zostało powitane entuzjastycznie.

Uznany został za jednego z największych kompozytorów i interpretatorów XX wieku. W dorobku ma ponad siedemset pięćdziesiąt kompozycji – od koncertów po balety, od muzyki filmowej do przedstawień teatralnych. Wydał około pięćdziesięciu albumów solowych oraz ponad siedemdziesiąt płyt nagranych z innymi artystami.

Program Tria Taklamakan pt: „Tangonalia” tworzą zarówno kompozycje Piazzolli, jak i autorskie opracowania klasycznych tang, a także muzyka żydowska, która odcisnęła silne piętno na twórczości Piazzolli. W trakcie koncertu zespół snuje także opowieść o losach kompozytora oraz o korzeniach i historii tanga.