Naj­le­piej zacząć od jakie­goś cytatu, bo to zawsze mądrze brzmi i potem można już mówić same głu­poty. Nie­stety jedy­nym cyta­tem, który doty­czy teatru i który znam jest wypo­wiedź Sta­ni­sława Wyspiań­skiego – „ Teatr mój widzę ogromny”. I ten jedyny cytat zupeł­nie nie pasuje, bo aku­rat Mój Teatr jest malutki, na widowni jest nie­całe 50 miejsc…
Nawet gdy­bym wiel­kość teatru potrak­to­wał nie tak dosłow­nie, to i tak nic nie zmie­nia, bo nadal to będzie malutki teatr. Nie będzie odważ­nie eks­pe­ry­men­to­wał, żeby wyzna­czyć nowy trend. Nie zago­ści na jego sce­nie żadna sztuka z wiel­kiego kla­sycz­nego reper­tu­aru, Kon­rad nie będzie się prze­ista­czał w Gustawa albo odwrot­nie, nie będzie rwą­cych wąt­pia dra­ma­tów naro­do­wych, oba­wiam się, że nawet takie słowa jak Pol­ska, patrio­tyzm, bóg, honor, ojczy­zna nie padną z ust akto­rów. Bo akto­rzy, tak jak wszy­scy mam wra­że­nie, mają dość tych słów na co dzień. A teatr, nawet malutki, ma być prze­cież miej­scem, gdzie przy­cho­dzi się tro­chę od tej codzien­no­ści odpo­cząć. I bar­dzo chciał­bym ‚żeby Mój Teatr takim miej­scem był.

Marek Zga­iń­ski
dyrek­tor artystyczny