Festiwal RAPORT: Teatr Fuzja „Cafestrada”

Na trzy dni Stara Gazownia oraz nadbrzeże Warty stają się Kulturalnym Centrum Miasta. Wielkie święto sztuki i kultury:
– 6 spektakli ulicznych poznańskich teatrów alternatywnych: Teatr 8 Dnia, Teatr Biuro Podróży, Teatr Strefa Ciszy, Republika Usta-Usta, Teatr Fuzja,
– Piknik Artystyczny, czyli rodzinny cykl warsztatów dla każdego,
– koncerty,
– imprezy DJ’skie,

Zapraszają Stowarzyszenie Spółdzielnia Teatralna oraz Mobilne Centrum Kultury Niezależnej – KontenerArt.

Stara Gazownia od kilku lat jest gorącym tematem podejmowanym przez środowisko artystyczne, media i urzędników. Wartość tego obszaru jest nieoceniona.
Tereny te mogą w przyszłości stać się wizytówką miasta na świecie. Ważne jest jednak, aby już teraz otworzyć tę przestrzeń dla kultury, zaprosić i zapoznać z nią mieszkańców Poznania.
Unikalny charakter Starej Gazowni tworzą: niezwykła architektura zabytkowych i poprzemysłowych budynków, malownicze położenie przy brzegu Warty i bliskie sąsiedztwo Starego Miasta. Jest to miejsce idealne dla sztuki i kultury oraz dużych imprez kulturalnych takich jak Festiwal_Raport – Stara Gazownia.

Wstęp wolny na wszystkie wydarzenia.

Teatr Fuzja „Cafestrada”

spektakl plenerowy
reżyseria: Tomasz Rozmianiec i Anna Woźniak

czas trwania – 45 minut
premiera – w trakcie Festiwalu Teatr-Akcje (Suwałki 2008r.), przy współudziale Teatru Form Czarno-Białych “PLAMA”

Występują: Ewa Prądzyńska, Alicja Zygadlewicz, Jadwiga Łukaszewska, Agnieszka Gacek, Natalia Zawodna, Monika Lewicka, Joanna Wąż, Joanna Janicka, Anna Woźniak, Agnieszka Mikulska, Krzysztof Dziemian, Filip Kwiatkowski, Piotr Wojtyniak, Piotr Bigus, Mateusz Kostecki.

Pierwszym impulsem do powstania spektaklu była ogólnopolska dyskusja nad planami budowy obwodnicy Augustowa. Jej przebieg wytyczono przez sam środek unikatowego na skalę światową obszaru – Doliny Rospudy. To co w tej historii wydaje się uniwersalne to zderzenie wielkiej wizji “rozwoju i postępu” z bezbronną rzeczywistością, którą trzeba chronić. Teatr Fuzja stara się zwrócić uwagę, że na trasie każdej kreski wykreślonej na mapie, niezależnie od tego czy jest to plan budowy autostrady czy też plan zmiany przebiegu granicy państw, dzieją się małe-wielkie dramaty.
Rozstrzygają się losy narodowości, tożsamości, całe rodziny zostają wykorzenione. Rozpoczynając próby nie przypuszczaliśmy, że w dzień premiery wybuchnie konflikt gruzińsko-rosyjski. Konflikt, ale o co? O przebieg granicy? A może trasy gazociągu?
W Cafestradzie jak w kalejdoskopie przewija się życie: narodziny, dzieciństwo, dojrzewanie, namiętności i wybór drogi. Który wolny wybór skutkuje zniewoleniem? Czy najbardziej atrakcyjne uliczki zawsze są ślepe?