Mimo iż od napisania tej książki minie niedługo 40 lat, a uczeni odkryli w udostępnionych niedawno archiwach wiele nowych dokumentów, „Orzeł Biały, czerwona gwiazda” Normana Daviesa pozostała jedynym opracowaniem, które w sposób pełny przedstawia konflikt polsko- bolszewicki.
Daviesowi udało się uniknąć popełnienia „grzechu pierworodnego” wielu historyków, którzy w trakcie swoich badań kierują się tzw. „polityką historyczną”.
Książkę Daviesa można właściwie podzielić na dwie części: pierwsza zajmuje się genezą konfliktu i pierwszym okresem walk, druga traktuje o inwazji na Polskę, Bitwie Warszawskiej i zawarciu pokoju w Rydze. Davies z zegarmistrzowską precyzją opisuje przebieg wojny, zarówno w jej politycznym, jak i militarnym aspekcie. Korzystanie z różnych źródeł, i polskich, i rosyjskich, pozwoliło Daviesowi na zachowanie bezstronnego, chłodnego oglądu właściwego poważnym badaczom.
Wiele wniosków, do których doszedł Norman Davies, może oczywiście nie spodobać się polskiemu czytelnikowi, przyzwyczajonemu do myśli, że nic i nikt inny, tylko odrodzona Polska przeciwstawiła się bolszewickiemu neoimperializmowi, zaś głównym motorem sowieckich działań zbrojnych była ideologicznie zaprawiona nienawiść do naszego kraju.
Dodatkowo w książce znajdziemy wiele ciekawostek – np. ilu to członków alianckich misji wojskowych przypisywało sobie autorstwo planów Bitwy Warszawskiej albo – jak politycy zachodni postrzegali Józefa Piłsudskiego.
Pierwszą książkę Daviesa – „Orzeł biały, czerwona gwiazda” możemy śmiało polecić jako lekturę obowiązkową dla każdego, kto interesuje się historią XX wieku.
Dodaj komentarz