Nie tylko karp i panga!

Chciałoby się powiedzieć, że najchętniej z ryb sięgamy po śledzia albo karpia ale ten pierwszy przegrywa z norweskim łososiem i azjatycką pangą, a po karpia sięgamy raz w roku, w Wigilię.

Coraz bardziej za to lubimy łososie. Statystyczny Polak zjada rocznie ponad 1 kg tej ryby, co stawia nas na czele krajów w Europie Środkowo-Wschodniej. Chętnie zjadamy również dorsza i pstrąga, natomiast coraz mniej jemy śledzi. Jutro Wigilia, czas w którym na polskich stołach gości, najwięcej w całym roku, różnych gatunków ryb. Skąd do nas trafiają?

Mimo wielu kampanii zachęcających do jedzenia ryb, nie trafiają one często na polskie stoły. Rekordowo słaby był rok 2012 kiedy to przeciętny Polak zjadł 11,7 kg ryb, w tym roku zjemy niewiele więcej bo 12,3 kg.

Najchętniej kupujemy ryby morskie – mintaja, śledzia i dorsza. Z ryb słodkowodnych największym powodzeniem wciąż cieszy się panga, choć jej spożycie spadło w ciągu 5 lat z 1,48 do 0,7 kg na osobę. Tak duży spadek zainteresowania to przede wszystkim negatywne opinie dotyczące warunków hodowli. Mimo tego, iż wyniki badań nie potwierdzają zagrożenia dla zdrowia, klienci, swoimi portfelami najwyraźniej zadecydowali o jej losach handlowych.

Na rynku europejskim cały proces śledzenie rybnej produkcji: od połowów po znalezienie się gotowego rybnego produktu na sklepowej półce podlega kontroli unijnych instytucji. Chodzi o nasze zdrowie, ale także o zapobieganie nadmiernym połowom i ochronie zagrożonych gatunków.

To całościowy proces śledzenia – identyfikacji ryby od złowienia jej na kutrze po handlową dystrybucje – wyjaśnia Grzegorz Sokołowski, z poznańskiego Instytutu Logistyki i Magazynowania. To bardzo ważne zarówno dla konsumentów, którzy mają pewność, że produkt zły nie trafi do ich koszyka, jak również dla producentów, którzy ograniczają koszty takiej operacji. Poza tym identyfikowalność partii produkcyjnej jest powiązana z identyfikacją miejsca pochodzenia produktu co obecnie, dla świadomego konsumenta jest niezmiernie istotne.