Skarby z mostu św. Rocha na CYRYLU

W Cyfrowym Repozytorium Lokalnym CYRYL obejrzeć można część dokumentów znalezionych podczas rozbiórki starego mostu Rocha. Warto przypomnieć, że 4 grudnia 2002 roku podczas rozbiórki dolnych partii lewobrzeżnego filara zalewowego budowniczowie mostu odnaleźli miedzianą skrzynkę zawierającą m.in. akt erekcyjny z 1911 roku, monety, gazety, wizytówkę kierownika budowy mostu. Znalezisko przekazano odpowiednim służbom konserwatorskim w celu zabezpieczenia przed zniszczeniem i wyeksponowania w Muzeum Historii Miasta Poznania. Teraz, dzięki CYRYLOWI znalezione przedmioty obejrzeć możemy w Internecie.

Mosty w Poznaniu budowano od początku istnienia miasta. Przez dziewięć stuleci były to mosty drewniane. Jednym z nich podróżni przeprawiali się w drodze do Środy i Kalisza. Nie wiadomo dokładnie kiedy został wybudowany. Widać go jednak na najstarszym widoku perspektywicznym Poznania z 1618 roku. Wielokrotnie niszczony miał kapitalne znaczenie dla miasta. Świadczy o tym jego nazwa „Most Wielki”, zwany również „Mostem Łacina”. W 1771 roku most został zniszczony. Choć Komisja Dobrego Porządku w 1780 doceniając jego znaczenie dla komunikacji ogólnokrajowej wskazywała konieczność odbudowy, most zniknął z miejskich map. W 1904 roku został ogłoszony przetarg na budowę nowego mostu. Kamień węgielny położono uroczyście 8 listopada 1911 roku. Autorem projektu był miejski radca budowlany Hugo Schulz, a głównymi wykonawcami dwie firmy: Windschild i Langelott z Bydgoszczy oraz Beuchelt i sp. z Zielonej Góry. Wśród pozostałych dziewięciu wykonawców większość stanowiły firmy poznańskie, w tym dwie polskie Tomasza Pierzchalskiego (dostawy żwiru) i Stefana Barczyńskiego, mistrza brukarskiego.

W 17 miesięcy wybudowano pięcioprzęsłowy most o długości 220 m i szerokości 12 m. We wrześniu 1939 roku most został wysadzony przez wycofujące się wojska Armii „Poznań”. Prowizorycznie odbudowany przez okupantów został powtórnie zniszczony podczas oblężenia Poznania przez Armię Czerwoną. W 1949 roku został odbudowany w formie, w jakiej znaliśmy most do czasu rozbiórki: z elegancką, spokojną sylwetką, delikatną i lekką linią łuku.

Stary most św. Rocha służył mieszkańcom Poznania przez 89 lat. Ostatni raz można było przejść starym mostem 30 września 2002 roku. Następnego dnia tj. 1 października 2002 roku przystąpiono do jego rozbiórki. Najpierw rozebrano nawierzchnię i żelbetowe poręcze. Do demontażu przęsła nurtowego użyto dwóch pontonów. Wyporność każdego z nich wynosiła 600 ton. Na ich wzmocnionych pokładach ustawiono po jednej parze wież obejmujących przęsło z obu stron. Zestaw pontonów wraz z pchaczami został sprowadzony ze Szczecina. Za pośrednictwem trawers, na których oparło się przęsło, podniesiono konstrukcję stalową przęsła o masie ok. 400 t. Jak podano w telewizyjnej relacji z tego wydarzenia „most odpłynął”.

Użyta technologia sprawiła, że można było szybciej przystąpić do demontażu części betonowej przęseł zalewowych. Stalowa konstrukcja przęsła nurtowego spoczęła tymczasowo nad Cybińskim kanałem ulgi. Na zlecenie ZDM Biuro Projektów „Uniplan” opracowało program funkcjonalno – użytkowy budowy mostu Cybińskiego zakładający wykorzystanie istniejącej konstrukcji stalowej do budowy nowego mostu. Stare przęsło zostało ocynkowane, konstrukcja przystosowana została do nowej funkcji- kładki dla pieszych i rowerzystów.

Wszystkie dokumenty znajdziecie tutaj.