saygone
Na Targu Śródeckim można było zobaczyć ździebko tego co w okolicy jest najlepszego: – szewc – kaletnik – zbrojmistrz – kowal – kat – garncarz – skryba – zielarka – malarz – wiklina – biżuteria – średniowieczne stroje. Na ulicy Filipińskiej poznaniacy oglądali średniowiecznych grajków, słuchali opowieści trubadurów i truwerów. Było też coś na ząb!
Śródka staje się coraz bardziej urokliwym zakątkiem Poznania, choć w granice miasta włączona została w 1800 roku, pierwsze wzmianki o tej osadzie książęcej pojawiły się już przed rokiem 1231. Nazwa pochodzi od dnia tygodnia – środy, kiedy organizowano tu cotygodniowy targ. Od XIII w. Śródka posiadała samorząd, od XV w. prawa miejskie. Odrębny, nazywany najmniejszym miastem Korony Polskiej, był Ostrówek, dziś jedna ze śródeckich uliczek.
Sobotnia impreza przyciągnęła całe rodziny, szczególne atrakcje przygotowano dla dzieci. Można było napisać list gęsim piórem, co okazywało się wielce wymagającym zajęciem, chłopcy chętnie przymierzali średniowieczne zbroje albo strzelali z łuku.
Były też liczne kramy z mydłem i powidłem. W tle pobrzmiewała średniowieczna muzyka, o pradawnych czasach opowiadał i śpiewał Jacek Kowalski.
przednia zabawa, szacun – jeden minus zawodzenie Kowalskiego – nie trawie goscia i moi znajmi zreszta tez, facet odwala straszne chałtury