Testowaliśmy ławeczki

Nowe ławeczki pojawiły się na Starym Rynku kilka dni temu. Ta informacja powinna cieszyć, ale pozwólcie, że nie będziemy skakać z radości. Usiądziemy na nich…

Dochodzi godzina 11:00, a termometry wskazują 18 stopni. Siadamy. Podejrzewaliśmy, że będą twarde, ale i tak zaskoczył nas mały komfort. Beton na którym zasiedliśmy jest idealnie gładki. By nie zbierała się na siedzisku woda są w nim otwory, dzięki którym spłynie ona na bruk. Po dość krótkiej chwili zaczyna nam mocno przeszkadzać zimno które czujemy. Wytrzymujemy jeszcze chwile i wstajemy.

Cieplejsze od ławki o kilka stopni powietrze szybko ogrzewa nasze osobiste, zmarznięte siedzisko. Patrzymy na ławeczkę z dystansem szukając ich ukrytego piękna. Nie doszukawszy się go i zrażeni chłodem od nich bijącym odchodzimy w poszukiwaniu ciepłych i wygodnych miejsc w pobliskich lokalach, których na szczęście jest tutaj bardzo dużo.

Choć ludzi na Starym Rynku przybywa, mało kto decyduje się na odpoczynek na betonowych ławeczkach. Niby są, ale jakby ich nie było. Nie wyobrażamy sobie, choćby kilkusekundowego odpoczynku na ławeczkach przy temperaturze bliskiej tylko zeru.

Ławeczki formalnie są. Praktycznie może być z tym różnie. Takie miasto jak Poznań powinno być stać na ławeczki wygodne, które zachęcają do odpoczynku w centrum miasta.

Te, które się pojawiły mają być odporne na działania wandali, dlatego zrezygnowano z drewnianych elementów. Takie myślenie jednak nie jest chyba zbyt dobre, bo idąc tym tokiem na przykład powinno się w witrynach sklepów zamiast szyb, które są wybijane montować sklejki.

Stojąc obok ławeczki na Starym Rynku marzymy o ławkach ładnych, wygodnych i zachęcających do siadania. Może udałoby się zamontować takie jak te poniżej, które stoją w Kołobrzegu. Tam z pewnością również są wandale, ale jakoś udaje się utrzymać ławki w dobrym stanie.